Book,Page,LineNumber,Text
04,0026,001,<h1>มุสาวาทวรรค   สิกขาบทที่  ๒</h1>
04,0026,002,<h2> เรื่องพระฉัพพัคคีย์</h2> 
04,0026,003,[๑๘๒]  โดยสมัยนั้น   พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าประทับอยู่  ณ  พระ -
04,0026,004,เชตวัน     อารามของอานาถบิณฑิกคหบดี    เขตพระนครสาวัตถี    ครั้งนั้น
04,0026,005,พระฉัพพัคคีย์ทะเลาะกับพวก  ภิกษุผู้มีศีลเป็นที่รัก   กล่าวเสียดแทงพวกภิกษุผู้มี
04,0026,006,ศีลเป็นที่รัก   คือด่าว่า   สบประมาท   กระทบกำเนิดบ้าง   ชื่อบ้าง   วงศ์ตระกูล
04,0026,007,บ้าง   การงานบ้าง   ศิลปบ้าง   โรคบ้าง   รูปพรรณบ้าง   กิเลสบ้าง   อาบัติบ้าง
04,0026,008,คำด่าที่ทรามบ้าง .
04,0026,009,บรรดาภิกษุผู้มักน้อย  สันโดษ  มีความละอาย   มีความรังเกียจ  ผู้ใคร่
04,0026,010,ต่อสิกขา  ต่างก็เพ่งโทษ   ติเตียน   โพนทะนาว่า  ไฉน  พระฉัพพัคคีย์  ทะเลาะ
04,0026,011,กับภิกษุผู้มีศีลเป็นที่รัก  จึงได้กล่าวเสียดแทงพวกภิกษุผู้มีศีลเป็นที่รัก  คือด่าว่า
04,0026,012,สบประมาท  กระทบกำเนิดบ้าง  ชื่อบ้าง  วงศ์ตระกูลบ้าง  การงานบ้าง  ศิลปบ้าง
04,0026,013,โรคบ้าง   รูปพรรณบ้าง    กิเลสบ้าง    อาบัติบ้าง    คำด่าที่ทรามบ้างเล่า    แล้ว
04,0026,014,กราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า.
04,0026,015,<H2>ประชุมสงฆ์ทรงสอบถาม</H2>
04,0026,016,ลำดับนั้น   พระผู้มีพระภาคเจ้ารับสั่งให้ประชุมภิกษุสงฆ์ในเพราะเหตุ
04,0026,017,เป็นเค้ามูลนั้น    ในเพราะเหตุแรกเกิดนั้น    แล้วทรงสอบถามพระฉัพพัคคีย์ว่า
04,0026,018,จริงหรือภิกษุทั้งหลาย      ข่าวว่าพวกเธอทะเลาะกับพวกภิกษุผู้มีศีลเป็นที่รัก
04,0026,019,กล่าวเสียดแทงพวกภิกษุผู้มีศีลเป็นที่รัก  คือคำว่า  สบประมาท  กระทบกำเนิด