Book,Page,LineNumber,Text
02,0049,1,                               <H1>เรื่องถือวิสาสะฉันของเคี้ยว</H1>
02,0049,2,         [๑๔๕]  ก็โดยสมัยนั้นแล  ภิกษุสองรูปเป็นเพื่อนกัน  รูปหนึ่งเข้าไป
02,0049,3,บิณฑบาตในบ้าน รูปที่สอง เมื่อของเคี้ยวของสงฆ์ อันภิกษุภัตตุทเทสก์แจกอยู่
02,0049,4,ได้รับเอาส่วนของเพื่อนแล้วถือวิสาสะฉันส่วนของเพื่อนนั้น  ภิกษุรูปที่หนึ่ง  
02,0049,5,นั้นทราบแล้ว  โจทภิกษุรูปที่สองว่าท่านไม่เป็นสมณะ   ภิกษุรูปที่สองมีความ
02,0049,6,รังเกียจว่า  เราต้องอาบัติปาราชิกแล้วกระมังหนอ  จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่    
02,0049,7,พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ ตรัสถามว่า  ดูก่อนภิกษุ  เธอคิดอย่างไร.
02,0049,8,         ภิ.  ข้าพระพุทธเจ้าถือวิสาสะ  พระพุทธเจ้าข้า.  
02,0049,9,         ภ.  ดูก่อนภิกษุ  ไม่เป็นอาบัติ  เพราะถือวิสาสะ.
02,0049,11,                   <H1>เรื่องฉันของเคี้ยวด้วยสำคัญว่าของตน  ๒  เรื่อง</H1>
02,0049,12,         [๑๔๖]   ๑.  ก็โดยสมัยนั้นแล  ภิกษุหลายรูปกำลังทำจีวรกันอยู่  เมื่อ
02,0049,13,ของเคี้ยวของสงฆ์  อันภิกษุขัชชภาชกะแจกอยู่ ภิกษุทุกรูปต่างนำส่วนของตน
02,0049,14,ไปเก็บไว้  ภิกษุรูปหนึ่งสำคัญส่วนของภิกษุอีกรูปหนึ่งว่าของตน  จึงฉัน  ภิกษุ
02,0049,15,ผู้เป็นเจ้าของทราบแล้ว  โจทภิกษุนั้นว่า ท่านไม่เป็นสมณะ ภิกษุรูปนั้นมีความ
02,0049,16,รังเกียจว่า  เราต้องอาบัติปาราชิกแล้ว  กระมังหนอ  จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่    
02,0049,17,พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ ตรัสว่า  ดูก่อนภิกษุ  ไม่เป็นอาบัติแก่ภิกษุผู้มีความ
02,0049,18,สำคัญว่าของตน.
02,0049,19,         ๒.  ก็โดยสมัยนั้นแล  ภิกษุหลายรูปกำลังทำจีวรกันอยู่  เมื่อของเคี้ยว
02,0049,20,ของสงฆ์   อันภิกษุขัชชภาชกะแจกอยู่  ภิกษุรูปหนึ่งได้เอาบาตรของภิกษุอีก
02,0049,21,รูปหนึ่งไปนำส่วนของตนมาเก็บไว้  ภิกษุเจ้าของบาตรสำคัญว่าของตน  จึงฉัน
02,0049,22,ภิกษุนั้นทราบแล้ว  โจทภิกษุเจ้าของบาตรว่า  ท่านไม่เป็นสมณะ ภิกษุเจ้าของ