Book,Page,LineNumber,Text 02,0046,1,

เรื่องเนื้อ

02,0046,2, ก็โดยสมัยนั้นแล ข้าวแพง ภิกษุรูปหนึ่งเข้าไปสู่ร้านขายแกงเนื้อ มี 02,0046,3,ไถยจิตลักเนื้อไปเต็มบาตร แล้วมีความรังเกียจว่า เราต้องอาบัติปาราชิกแล้ว 02,0046,4,กระมังหนอ จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุ 02,0046,5,เธอต้องอาบัติปาราชิกแล้ว. 02,0046,6, 02,0046,7,

เรื่องขนม

02,0046,8, ก็โดยสมัยนั้นแล ข้าวแพง ภิกษุรูปหนึ่งเข้าไปสู่ร้านขายขนม มีไถยจิต 02,0046,9,ลักขนมไปเต็มบาตร แล้วมีความรังเกียจว่า เราต้องอาบัติปาราชิกแล้ว 02,0046,10,กระมังหนอ จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุ 02,0046,11,เธอต้องอาบัติปาราชิกแล้ว. 02,0046,13,

เรื่องน้ำตาลกรวด

02,0046,14, ก็โดยสมัยนั้นแล ข้าวแพง ภิกษุรูปหนึ่งเข้าไปสู่ร้านขายน้ำตาลกรวด 02,0046,15,มีไถยจิตลักน้ำตาลกรวดไปเต็มบาตร แล้วมีความรังเกียจว่า เราต้องอาบัติ 02,0046,16,ปาราชิกแล้ว กระมังหนอ จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ ตรัสว่า 02,0046,17,ดูก่อนภิกษุ เธอต้องอาบัติปาราชิกแล้ว. 02,0046,19,

เรื่องขนมต้ม

02,0046,20, ก็โดยสมัยนั้นแล ข้าวแพง ภิกษุรูปหนึ่งเข้าไปสู่ร้านขายขนมต้ม มี 02,0046,21,ไถยจิตลักขนมต้มไปเต็มบาตร แล้วมีความรังเกียจว่า เราต้องอาบัติปาราชิก 02,0046,22,แล้ว กระมังหนอ จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ ตรัสว่า 02,0046,23,ดูก่อนภิกษุ เธอต้องอาบัติปาราชิกแล้ว.