Book,Page,LineNumber,Text
02,0046,1,
เรื่องเนื้อ
02,0046,2, ก็โดยสมัยนั้นแล ข้าวแพง ภิกษุรูปหนึ่งเข้าไปสู่ร้านขายแกงเนื้อ มี
02,0046,3,ไถยจิตลักเนื้อไปเต็มบาตร แล้วมีความรังเกียจว่า เราต้องอาบัติปาราชิกแล้ว
02,0046,4,กระมังหนอ จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุ
02,0046,5,เธอต้องอาบัติปาราชิกแล้ว.
02,0046,6,
02,0046,7, เรื่องขนม
02,0046,8, ก็โดยสมัยนั้นแล ข้าวแพง ภิกษุรูปหนึ่งเข้าไปสู่ร้านขายขนม มีไถยจิต
02,0046,9,ลักขนมไปเต็มบาตร แล้วมีความรังเกียจว่า เราต้องอาบัติปาราชิกแล้ว
02,0046,10,กระมังหนอ จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุ
02,0046,11,เธอต้องอาบัติปาราชิกแล้ว.
02,0046,13, เรื่องน้ำตาลกรวด
02,0046,14, ก็โดยสมัยนั้นแล ข้าวแพง ภิกษุรูปหนึ่งเข้าไปสู่ร้านขายน้ำตาลกรวด
02,0046,15,มีไถยจิตลักน้ำตาลกรวดไปเต็มบาตร แล้วมีความรังเกียจว่า เราต้องอาบัติ
02,0046,16,ปาราชิกแล้ว กระมังหนอ จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ ตรัสว่า
02,0046,17,ดูก่อนภิกษุ เธอต้องอาบัติปาราชิกแล้ว.
02,0046,19, เรื่องขนมต้ม
02,0046,20, ก็โดยสมัยนั้นแล ข้าวแพง ภิกษุรูปหนึ่งเข้าไปสู่ร้านขายขนมต้ม มี
02,0046,21,ไถยจิตลักขนมต้มไปเต็มบาตร แล้วมีความรังเกียจว่า เราต้องอาบัติปาราชิก
02,0046,22,แล้ว กระมังหนอ จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ ตรัสว่า
02,0046,23,ดูก่อนภิกษุ เธอต้องอาบัติปาราชิกแล้ว.