Book,Page,LineNumber,Text 02,0038,1,กราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุ เธอต้องอาบัติ 02,0038,2,ปาราชิกแล้ว. 02,0038,3, ๕. ก็โดยสมัยนั้นแล ภิกษุรูปหนึ่งเห็นทรัพย์ในกลางวัน แล้วได้ทำ 02,0038,4,นิมิตไว้ด้วยหมายใจว่า จักลักในกลางคืน เธอเข้าใจทรัพย์นั้นแน่ แต่ลักทรัพย์ 02,0038,5,ของตนมาแล้ว ได้มีความรังเกียจว่า เราต้องอาบัติปาราชิกแล้ว กระมังหนอ 02,0038,6,จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุ เธอไม่ต้อง 02,0038,7,อาบัติปาราชิก แต่ต้องอาบัติทุกกฏ. 02,0038,9,

เรื่องทรัพย์ที่ภิกษุนำไปเอง ๕ เรื่อง

02,0038,10, [๑๓๑] ๑. ก็โดยสมัยนั้นแล ภิกษุรูปหนึ่ง นำทรัพย์ของผู้อื่นไป 02,0038,11,มีไถยจิตจับต้องภาระบนศีรษะแล้ว ได้มีความรังเกียจว่า เราต้องอาบัติปาราชิก 02,0038,12,แล้วกระมังหนอ จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ ตรัสว่า ดูก่อน 02,0038,13,ภิกษุ เธอไม่ต้องอาบัติปาราชิก แต่ต้องอาบัติทุกกฏ. 02,0038,14, . . . มีไถยจิตยังภาระบนศีรษะให้ไหว . . . พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า 02,0038,15,ดูก่อนภิกษุ เธอไม่ต้องอาบัติปาราชิก แต่ต้องอาบัติถุลลัจจัย. 02,0038,16, . . . มีไถยจิตลดภาระบนศีรษะลงสู่คอ . . . พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า 02,0038,17,ดูก่อนภิกษุ เธอต้องอาบัติปาราชิกแล้ว. 02,0038,18, ๒. ก็โดยสมัยนั้นแล ภิกษุรูปหนึ่งนำทรัพย์ของผู้อื่นไป มีไถยจิต 02,0038,19,จับต้องภาระที่คอแล้ว ได้มีความรังเกียจว่า เราต้องอาบัติปาราชิกแล้วกระมัง- 02,0038,20,หนอ จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุ เธอ 02,0038,21,ไม่ต้องอาบัติปาราชิก แต่ต้องอาบัติทุกกฏ. 02,0038,22, . . . มีไถยจิตยังภาระที่คอให้ไหว . . . พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า 02,0038,23,ดูก่อนภิกษุ เธอไม่ต้องอาบัติปาราชิก แต่ต้องอาบัติถุลลัจจัย.