Book,Page,LineNumber,Text
02,0001,1,                                     <h1> พระวินัยปิฎก
02,0001,2,                                        เล่ม ๑  ภาค ๒
02,0001,3,                                มหาวิภังค์  ปฐมภาค</h1>  
02,0001,4,<H4>ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น</H4>
02,0001,5,                              <h1>ทุติยปาราชิกกัณฑ์</h1><SUP>*</SUP>
02,0001,6,                      <H1>เรื่องพระธนิยะ  กุมภการบุตร</H1>
02,0001,7,              [ ๗๙ ]   โดยสมัยนั้น พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ ภูเขา                       
02,0001,8,คิชฌกูฏ เขตพระนครราชคฤห์  ครั้งนั้น ภิกษุหลายรูปซึ่งเคยเห็นกันเคยคบหา
02,0001,9,กันมา   ทำกุฎีมุงบังด้วยหญ้า  ณ   เชิงภูเขาอิสิคิลิแล้วอยู่จำพรรษา   แม้ท่าน
02,0001,10,พระธนิยะ  กุมภการบุตร   ก็ได้ทำกุฎีมุงบังด้วยหญ้าแล้วอยู่จำพรรษา   ครั้น
02,0001,11,ภิกษุเหล่านั้นจำพรรษาโดยล่วงไตรมาสแล้ว   ได้รื้อกุฎีมุงด้วยหญ้า  เก็บหญ้า
02,0001,12,และตัวไม้ไว้  แล้วหลีกไปสู่จาริกในชนบท  ส่วนท่านพระธนิยะ  กุมภการบุตร 
02,0001,13,อยู่  ณ  ที่นั้นเอง   ตลอดฤดูฝน   ฤดูหนาว  และฤดูร้อน     ขณะเมื่อท่าน
02,0001,14,พระธนิยะ  กุมภการบุตร  เข้าไปบ้านเพื่อบิณฑบาต  คนหาบหญ้า  คนหาฟืน  
02,0001,15,ได้รื้อกุฎีบังด้วยหญ้าเสีย  แล้วขนหญ้าและตัวไม้ไป.
02,0001,16,              แม้ครั้งที่สอง  ท่านพระธนิยะ   กุมภการบุตร   ได้เที่ยวหาหญ้า  และ   
02,0001,17,ไม้มาทำกุฎีมุงบังด้วยหญ้าอีก  เมื่อท่านพระธนิยะ  กุมภการบุตร   เข้าไปบ้าน
02,0001,18,//<SUP>*</SUP>  พระวินัยปิฎก  มหาวิภังค์  ปฐมภาค  หน้า  ๗๖.