| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 49,0035,001,โข ใช้ในอรรถว่า อวธารณะ แปลว่า ห้ามเนื้อความอื่น. บทว่า | |
| 49,0035,002,<B>ทกฺขิณา</B> ได้แก่ ทาน. บทว่า <B>สงฺฆมฺหิ สุปติฏฺิตา</B> ได้แก่ ตั้งไว้ดีแล้ว | |
| 49,0035,003,ในพระสงฆ์ผู้เป็นบุญเขตอันยอดเยี่ยม. บทว่า <B>ทีฆรตฺตํ หิตายสฺส</B> | |
| 49,0035,004,ได้แก่ เพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่เปรตนั้น ตลอดกาลนาน. บทว่า | |
| 49,0035,005,<B>านโส อุปกปฺปติ</B> ได้แก่ ย่อมสำเร็จในขณะนั้นนั่นเอง. อธิบายว่า | |
| 49,0035,006,ไม่ใช่ในกาลอื่น. จริงอยู่ นี้เป็นธรรมดาในข้อนั้นว่า หากเปรต | |
| 49,0035,007,อนุโมทนาทาน ในเมื่อทายกถวายทานอุทิศเปรต เปรตก็จะหลุด | |
| 49,0035,008,พ้นไปด้วยผลแห่งทานนั้น ในขณะนั้นนั่นเอง. | |
| 49,0035,009,พระผู้มีพระภาคเจ้า ครั้นทรงแสดงธรรมอย่างนี้แล้ว ทรง | |
| 49,0035,010,กระทำให้มหาชนมีใจยินดียิ่งในทานที่อุทิศเปรตแล้ว เสด็จลุกจาก | |
| 49,0035,011,อาสนะ หลีกไป. วันรุ่งขึ้น ภริยาเศรษฐี และพวกญาติที่เหลือ | |
| 49,0035,012,เมื่อคล้อยตามเศรษฐี จึงให้มหาทานเป็นไปประมาณ ๓ เดือน | |
| 49,0035,013,ด้วยอาการอย่างนี้. | |
| 49,0035,014,ลำดับนั้น พระเจ้าปเสนทิโกศล เสด็จเข้าไปเฝ้าพระผู้มี- | |
| 49,0035,015,พระภาคเจ้า ทูลถามว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ เพราะเหตุไร ภิกษุ | |
| 49,0035,016,ทั้งหลาย จึงไม่ไปเรือนของหม่อมฉัน ประมาณ ๑ เดือนแล้ว. | |
| 49,0035,017,เมื่อพระศาสดา ตรัสบอกเหตุนั้นแล้ว ฝ่ายพระราชาเมื่อจะทรง | |
| 49,0035,018,คล้อยตามเศรษฐี จึงให้มหาทานเป็นไปแก่ภิกษุสงฆ์ ซึ่งมีพระ- | |
| 49,0035,019,พุทธเจ้าเป็นประธาน. ชาวเมืองเห็นดังนั้น เมื่อจะอนุวัตรตาม | |
| 49,0035,020,พระราชา จึงให้มหาทานเป็นไปประมาณ ๑ เดือน. ชาวเมืองให้ | |