| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 49,0031,001,<H1>อรรถกถาปิฏฐธีตลิกเปตวัตถุที่ ๔</H1> | |
| 49,0031,002,พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวันมหาวิหาร กรุง- | |
| 49,0031,003,สาวัตถี ทรงปรารภทานของท่านอนาถปิณฑิกคฤหบดี ได้ตรัสคำนี้ | |
| 49,0031,004,เริ่มต้นว่า <B>ยงฺกิญฺจารมฺมณํ กตฺวา</B> ดังนี้ :- | |
| 49,0031,005,ได้ยินว่า พี่เลี้ยงของเด็กหญิง ธิดาของลูกสาวท่าน | |
| 49,0031,006,อนาถปิณฑิกคฤหบดี ได้ให้ตุ๊กตาแป้งด้วยสั่งว่า นี้ลูกสาวของเจ้า | |
| 49,0031,007,เจ้าจงอุ้มมันไปเล่นเถอะ. เด็กหญิงนั้นเกิดความเข้าใจในตุ๊กตาแป้ง | |
| 49,0031,008,นั้นว่า เป็นลูกสาว. ครั้นวันหนึ่ง เมื่อเธออุ้มตุ๊กตานั้นเล่น ตุ๊กตา | |
| 49,0031,009,ตกแตก เพราะความเลินเล่อ. แต่นั้นเด็กหญิงจึงร้องร่ำไห้ ลูกสาว | |
| 49,0031,010,เราตายแล้ว. เธอกำลังร้องไห้อยู่ คนในเรือนบางคน ก็ไม่สามารถ | |
| 49,0031,011,จะชี้แจงให้เธอเข้าใจได้. ก็สมัยนั้น พระศาสดาประทับนั่งบน | |
| 49,0031,012,ปัญญัตาอาสน์ ในเรือนของท่านอนาถปิณฑิกคฤหบดี. และท่าน | |
| 49,0031,013,มหาเศรษฐี ก็ได้นั่งอยู่ ณ ที่ใกล้พระผู้มีพระภาคเจ้า. หญิงพี่เลี้ยง | |
| 49,0031,014,ได้พาเด็กหญิงนั้นไปหาท่านเศรษฐี. ท่านเศรษฐีเห็นเข้า จึงกล่าวว่า | |
| 49,0031,015,เด็กหญิงนี้ร้องไห้ เพื่ออะไรกัน. พี่เลี้ยงได้แจ้งเรื่องนั้นแก่ท่าน | |
| 49,0031,016,เศรษฐีแล้ว. เศรษฐีได้ให้เด็กหญิงนั้น นั่งบนตักแล้วให้เข้าใจว่า | |
| 49,0031,017,ฉันจะให้ทานอุทิศแก่ลูกของหนู ดังนี้แล้วจึงกราบทูลแต่พระศาสดา | |
| 49,0031,018,ว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ปรารถนาจะให้ทาน อุทิศแก่ | |
| 49,0031,019,"ตุ๊กตาแป้ง ซึ่งเป็นลูกสาวของหลานของข้าพระองค์, ขอพระองค์" | |
| 49,0031,020,พร้อมด้วยภิกษุ ๕๐๐ รูป จงรับทานนั้นของข้าพระองค์ในวันพรุ่งนี้ | |
| 49,0031,021,เถิด. พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงรับนิมนต์ด้วยดุษณีภาพ. | |