| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 48,0036,001,<B>อพฺภาคตานํ</B> ผู้มาถึงแล้ว. แต่ในคาถานั้น เทวดากล่าวคำเป็นพหุวจนะ | |
| 48,0036,002,ก็ด้วยความเคารพ. บุคคลย่อมนั่งจ่อมลงในสิ่งใด เหตุนั้น สิ่งนั้น ชื่อว่า | |
| 48,0036,003,อาสนะ สิ่งที่นั่ง ได้แก่สิ่งที่ประกอบเป็นที่นั่ง หรือควรนั่งได้ อย่างใด | |
| 48,0036,004,อย่างหนึ่ง แต่ในที่นี้ประสงค์เอา <B>ปีฐะ ตั่ง.</B> เทวดากล่าวว่า <B>อาสนกํ</B> | |
| 48,0036,005,ที่นั่ง เพราะตั่งนั้นเป็นของเล็ก และเป็นของไม่โอฬาร [ ไม่ใหญ่ ]. บทว่า | |
| 48,0036,006,<B>อทาสึ</B> ความว่า เทวดาเกิดโสมนัสว่า ทานที่ถวายแก่พระเถระรูปนั้นนี้ | |
| 48,0036,007,จักมีผลมาก อานิสงส์มากแก่เรา ดังนี้แล้ว เชื่อกรรมและผลแห่งกรรม | |
| 48,0036,008,ได้ถวายเพื่อพระเถระรูปนั้นจะได้ใช้สอย อธิบายว่า บริจาคโดยบริจาค | |
| 48,0036,009,ไม่มุ่งผล. | |
| 48,0036,010,บทว่า <B>อภิวาทยึ</B> ได้แก่ ได้กระทำการอภิวาทกราบไหว้ อธิบายว่า | |
| 48,0036,011,ไหว้พระทักขิไณยบุคคลด้วยเบญจางคประดิษฐ์. จริงอยู่ เทวดาเมื่อไหว้ | |
| 48,0036,012,โดยใจความ ชื่อว่ากล่าวอวยพรกะผู้ไหว้นั้นนั่นแหละ โดยนัยเป็นต้นว่า | |
| 48,0036,013,ขอท่านจงมีสุข จงไม่มีโรค. บทว่า <B>อญฺชลิกํ อกาสึ</B> ความว่า ดีฉัน | |
| 48,0036,014,ประคองเหนือเศียรเกล้า ซึ่งอัญชลี ที่รุ่งเรืองด้วยทศนัขสโมธาน [ ชุม | |
| 48,0036,015,นุม ๑๐ นิ้ว ] ได้กระทำความย้ำเกรงต่อท่านผู้มีคุณอันประเสริฐทั้งหลาย. | |
| 48,0036,016,บทว่า <B>ยถามุภาวํ</B> ได้แก่ ตามกำลัง อธิบายว่า ตามสมควรแก่ทรัพย์ | |
| 48,0036,017,สมบัติของดีฉัน ซึ่งมีอยู่ในเวลานั้น. บทว่า <B>อทาสิ ทานํ</B> ได้แก่ ดีฉัน | |
| 48,0036,018,นิมนต์พระทักขิไณยบุคคลให้ฉัน ด้วยการบริจาคไทยธรรมมีข้าวน้ำเป็น | |
| 48,0036,019,ต้น ก็ประสบบุญที่สำเร็จด้วยทาน. | |
| 48,0036,020,ก็ในคาถานั้น คำว่า <B>อหํ</B> ดีฉันนี้ เป็นคำแสดงความสัมพันธ์ | |
| 48,0036,021,ด้วยการเห็นกรรมและผลว่าตกสืบต่อเป็นสายเดียวกัน. คำว่า <B>มนุสฺเสสุ | |
| 48,0036,022,มนุสฺสภูตา</B> ครั้งเกิดเป็นมนุษย์ในหมู่มนุษย์ นี้ เป็นคำแสดงความวิเศษ | |