|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
48,0028,001,ซึ่งคำสอน. จริงอยู่ บรรดาวิสุทธิเทพทั้งหลาย เมื่อกล่าวกันถึงความที่
|
|
48,0028,002,พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเป็นอติเทพ ก็เป็นอันกล่าวถึงความที่ทรงเป็นเทพ
|
|
48,0028,003,ยิ่งกว่าวิสุทธิเทพนอกนี้ด้วย. มาโดยอำนาจอุปัตติเทพ ได้ในบาลีเป็นต้น
|
|
48,0028,004,ว่า <B>จาตุมฺมหาราชิกา เทวา ทีฆายุกา วณฺณวนฺโต สุขพหุลา</B> เหล่า
|
|
48,0028,005,เทพชั้นจาตุมหาราช มีอายุยืน มีวรรณะ มากด้วยสุข ดังนี้. แม้ในที่นี้
|
|
48,0028,006,เทวศัพท์พึงทราบว่า มาโดยอำนาจอุปัตติเทพอย่างเดียว. แต่เมื่อกล่าว
|
|
48,0028,007,โดยอรรถแห่งบท เทวดา ย่อมเล่น ย่อมระเริง ย่อมรักด้วยบุญฤทธิ์ของตน
|
|
48,0028,008,ย่อมยินดีด้วยกามคุณ ๕. อีกนัยหนึ่ง เทวดาองค์ใด ย่อมส่องสว่าง โดย
|
|
48,0028,009,นัยที่กล่าวแล้วในหนหลัง และไปได้ด้วยวิมานทางอากาศ เหตุนั้น เทวดา
|
|
48,0028,010,องค์นั้น จึงชื่อว่า <B>เทวี.</B> ก็คำว่า <B>ตฺวํ เทวิ</B> นี้ เป็นเอกวจนะ ใช้ใน
|
|
48,0028,011,อรรถว่า สัมโพธนะ [ อาลปนะ ]. บทว่า <B>มหานุภาเว</B> ได้แก่ ผู้มี
|
|
48,0028,012,"ประภาพ [อำนาจ, รัศมี ] อันโอฬาร. ก็อานุภาพของเทวดานั้น"
|
|
48,0028,013,พระเถระแสดงไว้ด้วย ๒ คาถาหลังแล้ว.
|
|
48,0028,014,ในบทว่า <B>มนุสฺสภูตา</B> นี้ ชื่อว่า มนุษย์ เพราะใจสูง คือมีใจ
|
|
48,0028,015,อันสร้างสมโดยคุณคือสติ ความกล้า ความประพฤติอย่างประเสริฐ [พรหม
|
|
48,0028,016,จรรย์] ความเพียร ความมั่นคง มีจิตประกอบด้วยคุณอันอุกฤษฏ์ ก็
|
|
48,0028,017,มนุษย์เหล่านั้น คือใครเล่า. คือเหล่าสัตว์วิเศษ ชาวชมพูทวีป. ด้วย
|
|
48,0028,018,เหตุนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย มนุษย์ชาว
|
|
48,0028,019,ชมพูทวีป ย่อมชนะมนุษย์ชาวอุตตรกุรุทวีป และเทพชั้นดาวดึงส์
|
|
48,0028,020,ด้วยฐานะ ๓ อย่าง ฐานะ ๓ อย่างคืออะไร คือ เป็นผู้กล้า เป็นผู้มี
|
|
48,0028,021,สติ การอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ในพระธรรมวินัยนี้.
|
|
|