|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
46,0043,001,วิตก ๓ อย่าง คือ
|
|
46,0043,002,๑. ปรานุททยตาปฏิสังยุตตวิตก (ความคิดกังวลที่ประกอบ
|
|
46,0043,003,ด้วยความเป็นผู้เอ็นดูผู้อื่น)
|
|
46,0043,004,๒. ลาภสักการสิโลกวิตก (ความคิดกังวลถึงลาภสักการะและ
|
|
46,0043,005,ชื่อเสียง)
|
|
46,0043,006,๓. อนวัญญัตติปฏิสังยุตตวิตก (ความคิดกังวลที่ประกอบด้วย
|
|
46,0043,007,การไม่ดูหมิ่น).
|
|
46,0043,008,โดยนัยที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้แล้วในสมันตภัตรกสูตร ด้วยการ
|
|
46,0043,009,พิจารณาธรรมที่ปฏิปักษ์กัน และด้วยมรรคเบื้องต่ำทั้ง ๓ อันสามารถที่จะละ
|
|
46,0043,010,วัตถุนั้น ๆ เสียได้.
|
|
46,0043,011,ผู้ศึกษาพึงเห็นเนื้อความอย่างนี้ว่า ก็วิตกที่เหลืออันภิกษุกำจัดได้แล้ว
|
|
46,0043,012,อย่างนี้ ทำให้สงบราบคาบในภายใน ย่อมไม่เกิดขึ้นอีกในจิตที่เป็นไปใน
|
|
46,0043,013,ขันธสันดานของตน อันเกิดในภายในตน ฉันใด กิเลสที่เหลือที่พระอรหันต์
|
|
46,0043,014,"ตัดได้แล้วก็ฉันนั้น เพราะสิ่งที่ตัดได้แล้วท่านเรียกว่า "" กัปปิตะ"" ดังที่ท่าน"
|
|
46,0043,015,กล่าวไว้ว่า <B>กปฺปิตเกสมสฺสุ</B> (ผู้มีผมและหนวดอันปลงแล้ว).<SUP>*</SUP>
|
|
46,0043,016,บัดนี้ พึงทราบวินิจฉัยในคาถานี้ว่า <B>โย นาจฺจสารี</B> เป็นต้น
|
|
46,0043,017,ดังต่อไปนี้ :-
|
|
46,0043,018,สองบทว่า <B>โย นาจฺจสารี</B> ได้แก่ ภิกษุใดไม่แล่นเลยไป.
|
|
46,0043,019,บทว่า <B>น ปจฺจสารี</B> คือ ไม่ล้าอยู่.
|
|
|