| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 43,0037,001,ภัณฑะทั้งหลาย ที่บุคคลอื่นรักษาและคุ้มครองแล้ว ชื่อว่าย่อมประพฤติ | |
| 43,0037,002,นอกทาง. | |
| 43,0037,003,บทว่า <B>สุราเมรยปานํ</B> ได้แก่ การดื่มซึ่งสุราและเมรัยอย่างใดอย่าง | |
| 43,0037,004,หนึ่งนั่นเทียว. บทว่า <B>อนุยุญฺชติ</B> คือ ย่อมเสพ ได้แก่ ย่อมกระทำ | |
| 43,0037,005,ให้มาก. | |
| 43,0037,006,สองบทว่า <B>มูลํ ขนติ</B> ความว่า ปรโลกจงยกไว้. ก็ในโลกนี้นั่นแล | |
| 43,0037,007,นระนี้จำนองหรือขายขาด แม้ซึ่งทรัพย์อันเป็นต้นทุนมีนาและสวนเป็นต้น | |
| 43,0037,008,อันเป็นเครื่องที่จะพึงดำรง (ตน) อยู่ได้ ดื่มสุราอยู่ ชื่อว่าย่อมขุดซึ่ง | |
| 43,0037,009,รากเหง้าของตน คือเป็นคนหาที่พึ่งมิได้. เป็นคนกำพร้าเที่ยวไป. | |
| 43,0037,010,พระศาสดา ย่อมตรัสเรียกบุคคลผู้ทำกรรมคือทุศีล ๕ ด้วยคำว่า | |
| 43,0037,011,<B>เอวํ โภ.</B> บทว่า <B>ปาปธมฺมา</B> ได้แก่ ผู้มีธรรมลามก. บทว่า <B>อสญฺตา</B> | |
| 43,0037,012,ได้แก่ ผู้เว้นแล้วจากการสำรวม มีการสำรวมทางกายเป็นต้น. พระบาลีว่า | |
| 43,0037,013,<B>อเจตสา</B> ดังนี้บ้าง. ความว่า ผู้ไม่มีจิต. | |
| 43,0037,014,สองบทว่า <B>โลโภ อธมฺโม จ</B> ได้แก่ โลภะและโทสะ. แท้จริง | |
| 43,0037,015,กิเลสชาตแม้ทั้งสองนี้ เป็นอกุศลโดยแท้. | |
| 43,0037,016,บาทพระคาถาว่า <B>จิรํ ทุกฺขาย รนฺธยุํ</B> ความว่า ธรรมเหล่านี้ | |
| 43,0037,017,จงอย่าฆ่า อยู่ย่ำยี (ซึ่งท่าน) เพื่อประโยชน์แก่ทุกข์ทั้งหลายมีทุกข์ใน | |
| 43,0037,018,นรกเป็นต้น ตลอดกาลนาน. | |
| 43,0037,019,ในกาลจบเทศนา อุบาสก ๕ คนนั้นตั้งอยู่ในโสดาปัตติผลแล้ว. | |
| 43,0037,020,พระธรรมเทศนาได้มีประโยชน์ แม้แก่ชนผู้ประชุมกันแล้ว ดังนี้แล. | |
| 43,0037,021,<I>เรื่องอุบาสก ๕ คน จบ.</I> | |