|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
42,0032,001,<H1>๗. เรื่องมหาธนวาณิช [๑๐๑]</H1>
|
|
42,0032,002,<H2>ข้อความเบื้องต้น</H2>
|
|
42,0032,003,พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภพ่อค้ามีทรัพย์
|
|
42,0032,004,"มาก ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า <B>""วาณิโชว ภยํ มคฺคํ""</B> เป็นต้น."
|
|
42,0032,005,<H2>พ่อค้านิมนต์ภิกษุ ๕๐๐ เดินทางร่วม</H2>
|
|
42,0032,006,ดังได้สดับมา พวกโจร ๕๐๐ คน แสวงหาช่องในเรือนของพ่อค้า
|
|
42,0032,007,นั้น ไม่ได้(ช่อง) แล้ว. โดยสมัยอื่น พ่อค้านั้นบรรทุกเกวียน ๕๐๐ เล่ม
|
|
42,0032,008,"ให้เต็มด้วยสิ่งของแล้ว ให้เผดียงแก่ภิกษุทั้งหลายว่า "" เราจะไปสู่ที่ชื่อ"
|
|
42,0032,009,โน้นเพื่อค้าขาย พระผู้เป็นเจ้าเหล่าใดประสงค์จะไปสู่ที่นั้น. ขอนิมนต์
|
|
42,0032,010,"พระผู้เป็นเจ้าเหล่านั้นจงออกไป. จักไม่ลำบากด้วยภิกษาในหนทาง. """
|
|
42,0032,011,ภิกษุ ๕๐๐ รูปฟังคำนั้นแล้ว ได้เดินทางไปกับพ่อค้านั้น. โจรแม้เหล่านั้น
|
|
42,0032,012,"ได้ข่าวว่า "" ได้ยินว่า พ่อค้านั้นออกไปแล้ว "" ได้ไปซุ่มอยู่ในดง."
|
|
42,0032,013,ฝ่ายพ่อค้าไปแล้ว ยึดเอาที่พักใกล้บ้านแห่งหนึ่งที่ปากดง จัดแจง
|
|
42,0032,014,โคและเกวียนเป็นต้นสิ้น ๒-๓ วัน และถวายภิกษาแก่ภิกษุเหล่านั้นเป็น
|
|
42,0032,015,นิตย์เทียว.
|
|
42,0032,016,<H2>พวกโจรให้คนใช้ไปสืบข่าวพ่อค้า</H2>
|
|
42,0032,017,พวกโจร เมื่อพ่อค้านั้นล่าช้าอยู่ จึงส่งบุรุษคนหนึ่งไปด้วยสั่งว่า
|
|
42,0032,018,""" เจ้าจงไป. จงรู้วันออก (เดินทาง) ของพ่อค้านั้นแล้วจงมา. "" บุรุษ"
|
|
42,0032,019,"นั้นไปถึงบ้านนั้นแล้ว ถามสหายคนหนึ่งว่า "" พ่อค้าจักออกไปเมื่อไร "" "
|
|
42,0032,020,"สหายนั้นตอบว่า "" โดยกาลล่วงไป ๒-๓ วัน "" ดังนี้แล้วกล่าวว่า "" ก็"
|
|
42,0032,021,"ท่านถามเพื่ออะไร ? """
|
|
|