|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
42,0001,001,<H1>พระสุตตันตปิฎก</H1>
|
|
42,0001,002,<H1>ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท</H1>
|
|
42,0001,003,<H2>เล่มที่ ๑ ภาคที่ ๒</H2>
|
|
42,0001,004,<H2>ตอนที่ ๓</H2>
|
|
42,0001,005,<H4>ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น</H4>
|
|
42,0001,006,<H1>คาถาธรรมบท</H1>
|
|
42,0001,007,<H1>ปาปวรรค<SUP>๑</SUP>ที่ ๙</H1>
|
|
42,0001,008,<H3>ว่าด้วยบุญและบาป</H3>
|
|
42,0001,009,[๑๙] ๑. บุคคลพึงรีบขวนขวายในความดี พึงห้ามจิต
|
|
42,0001,010,เสียจากบาป เพราะว่าเมื่อบุคคลทำความดีช้าอยู่
|
|
42,0001,011,ใจจะยินดีในบาป.
|
|
42,0001,012,๒. ถ้าบุรุษพึงทำบาปไซร้ ไม่ควรทำบาปนั้น
|
|
42,0001,013,บ่อย ๆ ไม่ควรทำความพอใจในบาปนั้น เพราะว่า
|
|
42,0001,014,ความสั่งสมเป็นเหตุให้เกิดทุกข์.
|
|
42,0001,015,๓. ถ้าบุรุษพึงทำบุญไซร้ พึงทำบุญนั้นบ่อย ๆ
|
|
42,0001,016,พึงทำความพอใจในบุญนั้น เพราะว่าความสั่งสมบุญ
|
|
42,0001,017,ทำให้เกิดสุข.
|
|
|