|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
40,0003,001,<B>โภชนะ มีศรัทธาและปรารภความเพียรอยู่ ผู้นั้นแล
|
|
40,0003,002,มารย่อมรังควานไม่ได้ เปรียบเหมือนภูเขาหิน มี
|
|
40,0003,003,รู้ความไม่ได้ ฉะนั้น.
|
|
40,0003,004,๗. ผู้ใดมีกิเลสดุจน้ำฝาดยังไม่ออก ปราศ-
|
|
40,0003,005,จากทมะและสัจจะ จะนุ่งห่มผ้ากาสาวะ. ผู้นั้นย่อม
|
|
40,0003,006,ไม่ควรนุ่งห่มผ้ากาสาวะ ส่วนผู้ใดพึงเป็นผู้มีกิเลส
|
|
40,0003,007,ดุจน้ำฝาดอันคายแล้ว ตั้งมั่นดีในศีลทั้งหลายประกอบ
|
|
40,0003,008,ด้วยทมะและสัจจะ ผู้นั้นแล ย่อมควรนุ่งห่มผ้า
|
|
40,0003,009,กาสาวะ
|
|
40,0003,010,๘. ชนเหล่าใด มีปกติรู้ในสิ่งที่ไม่เป็นสาระ
|
|
40,0003,011,ว่าเป็นสาระ และเห็นในสิ่งอันเป็นสาระว่า ไม่เป็น
|
|
40,0003,012,สาระ ชนเหล่านั้น มีความดำริผู้เป็นโคจร ย่อม
|
|
40,0003,013,ไม่ประสบสิ่งอันเป็นสาระ ชนเหล่าใดรู้สิ่งอันเป็น
|
|
40,0003,014,สาระ โดยความเป็นสาระ และสิ่งที่ไม่เป็นสาระ
|
|
40,0003,015,โดยความไม่เห็นสาระ ชนเหล่านั้น ไม่ความดำริ
|
|
40,0003,016,ชอบเป็นโคจร ย่อมประสบสิ่งเป็นสาระ.
|
|
40,0003,017,๙. ฝนย่อมรั่วรดเรือนที่มุงไม่ดีได้ฉันใด ราคะ
|
|
40,0003,018,ย่อมเสียดแทงจิตที่ไม่ได้อบรมแล้วได้ฉันนั้น. ฝน
|
|
40,0003,019,ย่อมรั่วรดเรือนที่มุงดีแล้วไม่ได้ฉันใด ราคะก็ย่อม
|
|
40,0003,020,เสียดแทงจิตที่อบรมดีแล้วไม่ได้ฉันนั้น.
|
|
40,0003,021,๑๐. ผู้ทำบาปเป็นปกติ ย่อมเศร้าโศกในโลกนี้
|
|
40,0003,022,ละไปแล้วย่อมเศร้าโศก ย่อมเศร้าโศกในโลกทั้งสอง</B>
|
|
|