| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 38,0038,001,ไปในภูมิ ๔ มิใช่หรือ ก็การาปกอัปปมาทนี้เป็นยอดแห่งกุศลธรรมเหล่า | |
| 38,0038,002,นั้นได้อย่างไร. ตอบว่า เพราะอรรถว่าเป็นเหตุให้ได้. จริงอยู่ กุศลธรรม | |
| 38,0038,003,เหล่านั้น บุคคลย่อมได้ด้วยความไม่ประมาท เพราะฉะนั้น ความไม่ประ- | |
| 38,0038,004,มาทนั้น จึงชื่อว่าเป็นยอดแห่งกุศลธรรมเหล่านั้น ด้วยเหตุนั้น จึงตรัสว่า | |
| 38,0038,005,กุศลธรรมเหล่านั้นทั้งหมด มีความไม่ประมาทเป็นมูล. บทว่า <B>ชงฺคลานํ</B> | |
| 38,0038,006,แปลว่า ผู้สัญจรไปตลอดพื้นแผ่นดิน. บทว่า <B>ปาณานํ</B> ได้แก่ สัตว์มีเท้า. | |
| 38,0038,007,บทว่า <B>ปทชาตานิ</B> แปลว่า รอยเท้า. บทว่า <B>สโมธานํ คจฺฉนฺติ</B> | |
| 38,0038,008,แปลว่า ย่อมรวมลง ใส่ลง. บทว่า <B>อคฺคมกฺขายติ</B> แปลว่า ท่านกล่าว | |
| 38,0038,009,ว่าประเสริฐ. บทว่า <B>ยทิทํ มหนฺตตฺเตน</B> ความว่า ท่านกล่าวว่าเลิศ | |
| 38,0038,010,เพราะเป็นรอยเท้าใหญ่ ไม่ใช่กล่าวโดยคุณ. บทว่า <B>วสฺสิกํ</B> ได้แก่ ดอก | |
| 38,0038,011,มะลิเขาว่า พระเจ้าภาติยมหาราชทรงสดับพระสูตรนี้แล้ว ทรงประสงค์จะ | |
| 38,0038,012,ทดลอง จึงให้เอาดอกไม้หอมมาอบด้วยของหอม ๔ ชนิด ณ ห้อง ๆ หนึ่ง | |
| 38,0038,013,วางกำดอกมะลิไว้กลางห้อง ๆ หนึ่ง ทำดอกไม้ที่เหลือเป็นกำวางไว้รอบ ๆ | |
| 38,0038,014,กำดอกมะลินั้น ทรงปิดพระทวารเสียแล้วเสด็จออกไปข้างนอก เมื่อทรง | |
| 38,0038,015,พักอยู่ข้างนอกครู่หนึ่งแล้ว เปิดพระทวารเสด็จเข้าไป กลิ่นดอกมะลิ | |
| 38,0038,016,กระทบพระนาสิกก่อนดอกไม้ทั้งหมด. ท้าวเธอลงบรรทม ณ พื้นแท่นใหญ่ | |
| 38,0038,017,นั้นแล ผินพระพักตร์ไปทางพระมหาเจดีย์ ทรงไหว้พระเจดีย์ ด้วยทรง | |
| 38,0038,018,ยอมรับว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเมื่อตรัสว่า ดอกมะลิเป็นยอดแห่งบุปผ- | |
| 38,0038,019,คันธชาติเหล่านั้น ชื่อว่าตรัสไว้ชอบแล้ว. บทว่า <B>กุฑฺฑราชาโน</B> ได้แก่ | |
| 38,0038,020,พระราชาน้อย. ปาฐะว่า <B>กุฏราชาโน</B> ดังนี้ก็มี. | |
| 38,0038,021,<I>จบอรรถกถาอัปปมาทสูตรที่ ๕</I> | |