|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
38,0008,001,สมบูรณ์ด้วยสัมมาสมาธิ เมื่อยถาภูตญาณทัสสนะมีอยู่ นิพพิทาวิราคะชื่อ
|
|
38,0008,002,ว่ามีเหตุสมบูรณ์ ย่อมมีแก่บุคคลผู้สมบูรณ์ด้วยถาภูตญาณทัสสนะ เมื่อ
|
|
38,0008,003,นิพพิทาวิราคะมีอยู่ วิมุตติญาณทัสสนะชื่อว่ามีเหตุสมบูรณ์ ย่อมมีแก่
|
|
38,0008,004,บุคคลผู้สมบูรณ์ด้วยนิพพิทาวิราคะ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือน
|
|
38,0008,005,ต้นไม้มีกิ่งและใบสมบูรณ์ แม้กะเทาะของต้นไม้นั้นย่อมบริบูรณ์ แม้
|
|
38,0008,006,เปลือก แม้กระพี้ แม้แก่นของต้นไม้นั้น ย่อมบริบูรณ์ ฉันใด ดูก่อน
|
|
38,0008,007,ภิกษุทั้งหลาย อวิปปฏิสารมีเหตุสมบูรณ์ ย่อมมีแก่บุคคลผู้มีศีล ผู้สมบูรณ์
|
|
38,0008,008,ด้วยศีล เมื่ออวิปปฏิสารมีอยู่ ปราโมทย์ชื่อว่ามีเหตุสมบูรณ์ ย่อมมีแก่
|
|
38,0008,009,บุคคลผู้สมบูรณ์ด้วยอวิปปฏิสาร ฯลฯ เมื่อนิพพิทาวิราคะมีอยู่ วิมุตติญาณ-
|
|
38,0008,010,ทัสสนะชื่อว่ามีเหตุสมบูรณ์ ย่อมมีแก่บุคคลผู้สมบูรณ์ด้วยนิพพิทาวิราคะ
|
|
38,0008,011,ฉันนั้นเหมือนกันแล.
|
|
38,0008,012,จบสีลสูตรที่ ๓
|
|
38,0008,013,<H3>อรรถกถาสีลสูตรที่ ๓</H3>
|
|
38,0008,014,<B>สีลสูตรที่ ๓</B> พึงทราบวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
|
|
38,0008,015,บทว่า <B>หตูปนิโส</B> แปลว่า นิพพิทาและวิราคะ มีเหตุถูกกำจัดเสีย
|
|
38,0008,016,แล้ว.
|
|
38,0008,017,จบอรรถกถาสีลสูตรที่ ๓
|
|
38,0008,018,<H3>๔. อุปนิสาสูตร<SUP>๑</SUP></H3>
|
|
38,0008,019,<H4>ว่าด้วยอวิปปฏิสารอันบุคคลผู้ทุศีลขจัดเสียแล้ว</H4>
|
|
38,0008,020,[๔] ณ ที่นั้นแล ท่านพระสารีบุตร เรียกภิกษุทั้งหลายมากล่าว
|
|
38,0008,021,ว่า ดูก่อนท่านผู้มีอายุ อวิปปฏิสารมีเหตุอันบุคคลผู้ทุศีลผู้ทุศีลวิบัติขจัดเสีย
|
|
|