|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
35,0040,001,<h1>อรรถกถาปธานสูตร</h1>
|
|
35,0040,002,พึงทราบวินิจฉัยในปธานสูตรที่ ๓ ดังต่อไปนี้ :-
|
|
35,0040,003,บทว่า <B>สมฺมปฺปธานานิ</B> ได้แก่ ความเพียรดี คือความเพียรสูงสุด.
|
|
35,0040,004,บทว่า <B>สมฺมปฺปธานา</B> ได้แก่ พระขีณาสพผู้มีความเพียรบริบูรณ์. บทว่า
|
|
35,0040,005,<B>มารเธยฺยาภิภูตา</B> ความว่า พระขีณาสพเหล่านั้น ครอบงำข้ามแดนมาร คือ
|
|
35,0040,006,เตภูมิกวัฎ. บทว่า <B>เต อสิตา</B> ได้แก่ พระขีณาสพทั้งหลายเป็นผู้อันกิเลส
|
|
35,0040,007,ไม่อาศัยแล้ว. บทว่า <B>ชาติมรณภยสฺส</B> ได้แก่ ภัยที่เกิดขึ้นเพราะอาศัย
|
|
35,0040,008,ความเกิดและความตาย หรือภัยกล่าวคือความเกิดและความตาย. บทว่า <B>ปารคู</B>
|
|
35,0040,009,แปลว่า ถึงฝั่ง. บทว่า <B>เต ตุสิตา</B> ความว่า พระขีณาสพเหล่านั้น ชื่อว่า
|
|
35,0040,010,ยินดีแล้ว. บทว่า <B>เชตฺวา มารํ สวาหนํ</B> ได้แก่ ชนะมารกับทั้งกองทัพ
|
|
35,0040,011,อยู่แล้ว. บทว่า <B>เต อเนชา</B> ความว่า พระขีณาสพเหล่านั้น ไม่หวาดหวั่น
|
|
35,0040,012,ด้วยความหวาดหวั่นคือตัณหา ชื่อว่า ไม่หวั่นไหว. บทว่า <B>นมุจิพลํ</B> แปลว่า
|
|
35,0040,013,พลของมาร. บทว่า <B>อุปาติวตฺตา</B> แปลว่า ก้าวล่วง. บทว่า <B>เต สุขิตา</B>
|
|
35,0040,014,ได้แก่ พระขีณาสพเหล่านั้น ชื่อว่าความสุขด้วยโลกุตรสุข. ด้วยเหตุนั้น
|
|
35,0040,015,ท่านจึงกล่าวว่า
|
|
35,0040,016,<B>พระอรหันตทั้งหลายสุขจริงหนอ
|
|
35,0040,017,ท่านไม่มีตัณหา ถอนอัสมิมานะได้เด็ดขาด
|
|
35,0040,018,แล้ว ทำลายข่ายคือโมหะเสียแล้ว ดังนี้.</B>
|
|
35,0040,019,<I>จบอรรถกถาปธานสูตรที่ ๓</I>
|
|
|