| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 35,0037,001,<B>ภิกษุพึงเป็นสำรวม ยินสำรวม นั่ง | |
| 35,0037,002,สำรวม นอนสำรวม คู้อวัยวะเข้าก็สำรวม | |
| 35,0037,003,เหยียดอวัยวะออกก็สำรวม พิจารณาดู | |
| 35,0037,004,ความเกิดขึ้นความเสื่อมไปแห่งธรรมและ | |
| 35,0037,005,ขันธ์ทั้งหลาย ในเบืองบน ท่ามกกลาง | |
| 35,0037,006,เบื้องล่าง ทุกภูมิโลก บัณฑิตทั้งหลาย | |
| 35,0037,007,กล่าวภิกษุผู้ศึกษา ปฏิปทาอันสมควรแก่ | |
| 35,0037,008,ความสงบใจ มีสติทุกเมื่อเข้ารุ | |
| 35,0037,009,ใจเด็ดเดี่ยวเนืองนิตย์.</B> | |
| 35,0037,010,<I>จบสีลสูตรที่ ๒</I> | |
| 35,0037,011,<h1> อรรถกถาสีลสูตร</h1> | |
| 35,0037,012,พึงทราบวินิจฉัยในสีลสูตรที่ ๒ ดังต่อไปนี้ :- | |
| 35,0037,013,บทว่า <B>สมฺปนฺนสีลา</B> ได้แก่ เธอทั้งหลายมีศีลบริบูรณ์. บทว่า | |
| 35,0037,014,<B>สมฺปนฺนปาติโมกฺขา</B> ได้แก่มีปาติโมกข์บริบูรณ์. บทว่า <B>ปาติโมกฺขสํวร- | |
| 35,0037,015,สํวุตา</B> ความว่า เธอทั้งหลายจงเป็นผู้สำรวมปิดประกอบด้วยปาติโมกขสังวร- | |
| 35,0037,016,ศีลอยู่เถิด. บทว่า <B>อาจารโคจรสมฺปนฺนา</B> ความว่า เธอทั้งหลายจงเป็นผู้ | |
| 35,0037,017,ถึงพร้อม คือประกอบด้วยอาจาระและโคจรเถิด . บทว่า <B>อณุมตฺเตสุ วชฺเชสุ</B> | |
| 35,0037,018,ได้แก่ ในโทษทั้งหลายมีประมาณน้อย. บทว่า <B>ภยทสฺสาวิโน</B> ความว่า | |
| 35,0037,019,เป็นผู้มีปรกติเห็นโทษที่มีประมาณน้อยเหล่านั้นโดยเป็นภัย. บทว่า <B>สมาทาย</B> | |