| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 35,0032,001,บทว่า <B>กาเมสุ</B> คือ ในวัตถุกาม. บทว่า <B>กามราโค</B> คือราคะ | |
| 35,0032,002,เกิดเพราะปรารภกาม. แม้ในบทที่เหลือก็มีนัยนี้แล. บทว่า <B>อนุเสติ</B> คือ | |
| 35,0032,003,บังเกิด. พึงทราบเนื้อความในบททุกบทอย่างนี้ว่า บทว่า <B>อยํ วุจฺจติ | |
| 35,0032,004,ภิกฺขเว กามโยโค</B> ความว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย นี้เรียกว่า เหตุแห่งการ | |
| 35,0032,005,ประกอบเครื่องผูกสัตว์ไว้ในกาม. บทว่า <B>ผสฺสายตนานํ</B> ได้แก่ เหตุมีจักขุ- | |
| 35,0032,006,สัมผัสเป็นต้น สำหรับอายตนะทั้งหลายมีจักษุเป็นต้น. บทว่า <B>อวิชฺชา | |
| 35,0032,007,อญฺานํ</B> ความว่า อวิชชาคือความไม่รู้ เพราะเป็นปฏิปักษ์ต่อความรู้ | |
| 35,0032,008,<B>อิติศัพท์</B> ในบทนี้ว่า <B>อิติกามโยโค</B> พึงประกอบกับโยคะแม้ทั้ง ๔ ว่า | |
| 35,0032,009,กามโยคะดังนี้ ภวโยคะ ดังนี้เป็นต้น | |
| 35,0032,010,บทว่า <B>สมฺปยุตตฺโต</B> ได้แก่ ผู้ห้อมล้อมแล้ว. บทว่า <B>ปาปเกหิ</B> | |
| 35,0032,011,ได้แก่ ที่ลามก. บทว่า <B>อกุสเลหิ</B> ได้แก่ เกิดแต่ความไม่ฉลาด. บทว่า | |
| 35,0032,012,<B>สงฺกิเลสิเกหิ</B> คือมีความเศร้าหมอง อธิบายว่า ประทุษร้ายความผ่องใส | |
| 35,0032,013,แห่งจิตที่ผ่องใสแล้ว. บทว่า <B>โปโนพฺภวิเกหิ </B>ได้แก่ เป็นเหตุให้เกิดใน | |
| 35,0032,014,ภพใหม่. บทว่า <B>สทเรหิ</B> ได้แก่ มีความเร่าร้อน. บทว่า <B>ทุกฺขวิปาเกหิ</B> | |
| 35,0032,015,ได้แก่ ให้ทุกข์เกิดขึ้นในเวลาให้ผล. บทว่า <B>อายตึชาติชรามรณิเกหิ</B> ได้แก่ | |
| 35,0032,016,ให้เกิดชาติ ชรา มรณะในอนาคตบ่อย ๆ. บทว่า <B>ตสฺมา อโยคกฺเขมีติ | |
| 35,0032,017,วุจฺจติ</B> ความว่า ก็เพราะเหตุที่บุคคลผู้ละโยคะยังไม่ได้ ย่อมเป็นผู้ประกอบ | |
| 35,0032,018,ด้วยธรรมเหล่านั้น ฉะนั้น เราจึงเรียกว่า <B>อโยคักเขมี</B> ไม่เกษมจากโยคะเพราะ | |
| 35,0032,019,เขายังไม่บรรลุพระนิพพานอันเกษมจากโยคะ ๔ เหล่านั้น. | |
| 35,0032,020,บทว่า <B>วิสํโยคา</B> คือเหตุแห่งความคลายโยคะกิเลสเครื่องผูก. บทว่า | |
| 35,0032,021,<B>กามโยควิสํโยโค</B> คือเหตุแห่งความคลายกามโยคะ. แม้ในบทที่เหลือก็มี | |
| 35,0032,022,นัยนี้แล. บรรดาบทเหล่านั้น การเพ่งอสุภกัมมัฏฐาน เป็นการคลายกามโยคะ | |