| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 34,0047,001,๒. ก็ภิกษุเป็นผู้รู้จักบ่ระมาณในโภชนะอย่างไร ภิกษุในพระธรรมวินัย | |
| 34,0047,002,นี้ พิจารณาโดยแยบคายแล้ว จึงกลืนกินอาหาร มิใช่เพื่อเล่น มิใช่เพื่อเมา | |
| 34,0047,003,มิใช่เพื่อประดับ มิใช่เพื่อบ่ระเทืองผิว เพียงเพื่อความตั้งอยู่ได้แห่งกายนี้ เพื่อ | |
| 34,0047,004,ยังชีวิตให้เป็นไป เพื่อหายความหิว เพื่ออนุเคราะห์พรหมจรรย์<SUP>๑</SUP> ด้วยคิดว่า | |
| 34,0047,005,ด้วยการกินอาหารนี้ เราจักระงับเวทนาเก่า<SUP>๒</SUP> เสียได้ด้วย เราจักไม่ยังเวทนํ. | |
| 34,0047,006,ใหม่<SUP>๓</SUP> ให้เกิดขึ้นด้วย ความสมประกอบ ความไม่มีโทษและความอยู่ผาสุก | |
| 34,0047,007,จักมีแก่เรา อย่างนี้แล ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเป็นผู้รู้จักประมาณในโภชนะ | |
| 34,0047,008,๓. ก็ภิกษุเป็นผู้หมั่นประกอบความเป็นผู้ไม่เห็นแก่นอนอย่างไร ภิกษุ | |
| 34,0047,009,ในพระธรรมวินัยนี้เวลากลางวัน ชำระจิตจากอาวรณิยธรรม<SUP>๔</SUP> ด้วยการจงกรม<SUP>๕</SUP> | |
| 34,0047,010,ด้วยการนั่ง เวลากลางคืน ตอนยามต้น ก็ชำระจิตจากอาวรณิยธรรม ด้วยการ | |
| 34,0047,011,จงกรม ด้วยการนั่ง ตอนยามกลาง สำเร็จสีหไสยา โดยข้างเบื้องขวา | |
| 34,0047,012,ซ้อนเท้าให้เหลื่อมกัน มีสติสัมปชัญญะ ทำอุฏฐานสัญญา ไว้ในใจ ตอน | |
| 34,0047,013,ยามปลาย กลับลุกขึ้นชำระจิตจากอาวรณิยธรรม ด้วยการจงกรม ด้วยการนั่ง | |
| 34,0047,014,อย่างนี้แล ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเป็นผู้หมั่นประกอบความเป็นผู้ไม่เห็นแก่นอน | |
| 34,0047,015,นี้แล ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๓ ประการ ชื่อว่า | |
| 34,0047,016,เป็นผู้ปฏิบัติอปัณณกปฏิปทา และเหตุแห่งความสิ้นอาสวะทั้งหลาย ชื่อว่า | |
| 34,0047,017,เป็นอันภิกษุนั้นได้เริ่มแล้วด้วย. | |
| 34,0047,018,<I>จบอปัณณกสูตรที่ ๖</I> | |