| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 34,0045,001,บทว่า <B>จิงฺคุลายิตฺวา</B> แปลว่า ตะแคงไป. บทว่า <B>อกฺขาหตํ มญฺเ</B> | |
| 34,0045,002,ความว่า เหมือนวางสอดเข้าไปในเพลา.<SUP>๑</SUP> บทว่า <B>สโทสา</B> ความว่า มีปม | |
| 34,0045,003,คือประกอบด้วยที่สูง ๆ ต่ำ ๆ. บทว่า <B>สกสาวา</B> ความว่า ติดแก่นที่เน่าและ | |
| 34,0045,004,กระพี้. | |
| 34,0045,005,บทว่า <B>กายวงฺกา</B> เป็นต้น เป็นชื่อของทุจริตทั้งหลาย มีกายทุจริตเป็น | |
| 34,0045,006,ต้น. บทว่า <B>เอวํ ปปติตา</B> ความว่า ตกไปโดยพลาดจากคุณความดีอย่างนี้. | |
| 34,0045,007,บทว่า <B>เอวํ ปติฏฺิตา</B> ความว่า ดำรงอยู่โดยคุณธรรมอย่างนี้. ในคน ๖ | |
| 34,0045,008,ประเภทนั้น โลกิยมหาชน ชื่อว่าตกไปแล้ว จากคุณความดี. ส่วนพระอริย | |
| 34,0045,009,บุคคล มีพระโสดาบันเป็นต้น ชื่อว่า ตั้งมั่นอยู่แล้ว ในคุณความดี. แม้ใน | |
| 34,0045,010,จำนวนของพระอริยบุคคล ๔ ประเภทเหล่านั้น พระอริยบุคคล ๓ ประเภทข้าง | |
| 34,0045,011,ต้น ชื่อว่าตกไปแล้วจากคุณงามความดี ในขณะที่กิเลสทั้งหลายฟุ้งขึ้น. ส่วน | |
| 34,0045,012,พระขีณาสพ ชื่อว่าตั้งมั่น อยู่แล้วโดยส่วนเดียวโดยแท้. บทว่า <B>ตสฺมา</B> ความ | |
| 34,0045,013,ว่า เพราะเหตุที่พระอริยเจ้า ๓ ประเภทข้างต้น ผู้ยังละความคดทางกายไม่ได้ | |
| 34,0045,014,เป็นต้นจึงตกไป ส่วนพระขีณาสพทั้งหลาย ผู้ละความคดทางกายเป็นต้นได้ | |
| 34,0045,015,แล้ว ย่อมตั้งมั่นอยู่ ในคุณความดี. | |
| 34,0045,016,อนึ่ง พึงทราบการละความคดทางกายเป็นต้น ดังต่อไปนี้ ก่อนอื่น | |
| 34,0045,017,อกุศลกรรมบถ ๖ ข้อเหล่านั้น คือ <B>ปาณาติบาต อทินนาทาน มิจฉาจาร | |
| 34,0045,018,มุสาวาท ปิสุณาวาจา มิจฉาทิฏฐิ</B> พระอริยบุคคล ย่อมละได้ด้วยโสดา- | |
| 34,0045,019,ปัตติมรรค. สองอย่างคือ <B>ผรุสวาจา พยาบาท</B> จะละได้ด้วยอนาคามิมรรค- | |
| 34,0045,020,สองอย่างคือ <B>อภิชฌา สัมผัปปลาปะ</B> จะละได้ด้วยอรหัตมรรค. | |
| 34,0045,021,<I>จบอรรถกถาปเจตนสูตรที่ ๕</I> | |