| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 34,0026,001,อีกข้อหนึ่ง ภิกษุกระทำให้แจ้งเข้าถึงพร้อมซึ่งเจโตวิมุตติ ปัญญา- | |
| 34,0026,002,วิมุตติ อันหาอาสวะมิได้ เพราะสิ้นอาสวะทั้งหลาย ด้วยความรู้ยิ่งด้วยตนเอง | |
| 34,0026,003,อยู่ในปัจจุบันนี้ ณ ตำบลใด ตำบลนี้เป็นที่ระลึกตลอดชีพแห่งภิกษุ เป็นตำบล | |
| 34,0026,004,ที่ ๓ นี้แล ภิกษุทั้งหลาย สถานที่ ๓ ตำบลเป็นที่ระลึกตลอดชีพแห่งภิกษุ. | |
| 34,0026,005,<I>จบสรณียสูตรที่ ๒</I> | |
| 34,0026,006,<H1>อรรถกถาสรณียสูตร</H1> | |
| 34,0026,007,พึงทราบวินิจฉัยใน<B>สารณียสูตรที่ ๒</B> ดังต่อไปนี้ :- | |
| 34,0026,008,<H1>สิ่งประทับใจ ๓ ประการ</H1> | |
| 34,0026,009,บทว่า <B>ขตฺติยสฺส</B> ได้แก่ เป็นกษัตริย์โดยกำเนิด. บทว่า <B>มุทฺธา | |
| 34,0026,010,ภิสิตฺตสฺส</B> ได้แก่ ผู้ได้รับมุรธาภิเษกแล้ว ด้วยการอภิเษกเป็นพระราชา. | |
| 34,0026,011,บทว่า <B>สรณียานิ โหนฺติ</B> ความว่า ไม่ถูกลืม. บทว่า <B>ชาโต</B> แปลว่า | |
| 34,0026,012,บังเกิดแล้ว. บทว่า <B>ยาวชีวํ สรณียํ</B> ความว่า ในเวลาที่ยังทรงพระเยาว์อยู่ | |
| 34,0026,013,พระมหากษัตริย์ไม่สามารถจะทรงทราบอะไร ๆ ที่เกี่ยวกับพระองค์ได้เลย | |
| 34,0026,014,(ก็จริง) แต่ว่าในเวลาต่อมา ทรงสดับเรื่องราวที่เหล่าพระประยูรญาติ มี | |
| 34,0026,015,พระชนกชนนีเป็นต้น หรือผู้ที่อยู่ด้วยกันทูลว่า พระองค์ทรงพระราชสมภพ | |
| 34,0026,016,ในชนบทโน้น ในนครโน้น ในวันโน้น ในนักษัตรโน้น ตั้งแต่วันนั้นมา | |
| 34,0026,017,(เรื่องราวที่พระประยูรญาติตรัสเล่าให้ฟัง) เป็นเรื่องราวที่พระองค์จะต้อง | |
| 34,0026,018,ระลึกไว้ คือไม่ทรงลืมตลอดพระชนม์ชีพทีเดียว. | |