| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 34,0012,001,<H1>อรรถกถาอโยนิโสสูตร</H1> | |
| 34,0012,002,พึงทราบวินิจฉัยใน<B>อโยนิโสสูตรที่ ๕</B> ดังต่อไปนี้:- | |
| 34,0012,003,บทว่า <B>อโยนิโส ปญฺหํ กตฺตา โหติ</B> ความว่า คนพาลย่อมทำ | |
| 34,0012,004,สิ่งที่ไม่เป็นปัญหานั่นแลให้เป็นปัญหา เพราะคิดไม่ถูกวิธี เหมือนพระโลฬุ- | |
| 34,0012,005,ทายีเถระ เมื่อถูกถามว่า อุทายี ที่ตั้งของอนุสติมีเท่าไรหนอแล ก็คิดว่า | |
| 34,0012,006,ขันธ์ที่เคยอาศัยอยู่ในภพก่อน จักเป็นที่ตั้งของอนุสติ ดังนี้แล้ว ทำสิ่งที่ไม่ | |
| 34,0012,007,เป็นปัญหาให้เป็นปัญหาฉะนั้น. | |
| 34,0012,008,บทว่า <B>อโยนิโส ปญฺหํ วิสชฺเชตา โหติ</B> ความว่า ก็คนพาล | |
| 34,0012,009,แม้เมื่อจะวิสัชนาปัญหาที่คิดได้อย่างนี้* ก็กลับวิสัชนาโดยไม่แยบคาย คล้าย | |
| 34,0012,010,พระเถระนั้นนั่นแล โดยนัยมีอาทิว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ภิกษุในธรรม- | |
| 34,0012,011,วินัยนี้ ย่อมระลึกถึงขันธ์ที่อาศัยอยู่ในภพก่อนได้มากมาย คือ ระลึกได้ชาติ | |
| 34,0012,012,หนึ่งบ้าง คือย่อมกล่าวสิ่งที่ไม่เป็นปัญหานั่นแล ว่าเป็นปัญหา. | |
| 34,0012,013,ในบทว่า <B>ปริมณฺฑเลหิ ปทพฺยญฺชเนหิ</B> นี้ พึงทราบวินิจฉัยดัง | |
| 34,0012,014,ต่อไปนี้ | |
| 34,0012,015,บทนั่นแล ชื่อว่า บทพยัญชนะ เพราะทำความหมายให้ปรากฏ บท | |
| 34,0012,016,พยัญชนะนั้นที่กล่าวทำอักษรให้บริบูรณ์ ไม่ให้เสียความหมายของพยัญชนะ | |
| 34,0012,017,๑๐ อย่าง ชื่อว่า เป็นปริมณฑล (กลมกลืน). อธิบายว่า ด้วยบทพยัญชนะ | |
| 34,0012,018,เห็นปานนี้. | |
| 34,0012,019,บทว่า <B>สิลิฏฺเหิ</B> ได้แก่ ที่ชื่อว่า สละสลวย เพราะมีบทอันสละสลวย. | |
| 34,0012,020,บทว่า <B>อุปคเตหิ</B> ได้แก่ เข้าถึงผลและเหตุ. | |