|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
34,0005,001,อยู่ตามภูเขาและป่าทึบเป็นต้น แล้วบุกเข้าที่หมู่บ้านแถวชายแดน ทำหมู่บ้าน
|
|
34,0005,002,ให้เสียหายแล้ว ตีทั้งนิคม ทั้งชนบทตามลำดับ.
|
|
34,0005,003,ผู้คนปรารถนาสถานที่ ๆ ปลอดภัย จึงพากันทิ้งบ้านเรือนหลีกหนีไป.
|
|
34,0005,004,ทั้งภิกษุ ภิกษุณี ที่อาศัยคนเหล่านั้นอยู่ ก็พากันละทิ้งสถานที่อยู่ของตน ๆ
|
|
34,0005,005,หลีกไป. ในสถานที่ที่ท่านเหล่านั้นไปแล้ว ทั้งภิกษา ทั้งเสนาสนะก็หาได้ยาก.
|
|
34,0005,006,ภัยย่อมมาถึงบริษัททั้ง ๔ อย่างนี้แล.
|
|
34,0005,007,แม้ในบรรพชิตทั้งหลาย ภิกษุผู้เป็นพาล ๒ รูป วิวาทกันแล้วต่างเริ่ม
|
|
34,0005,008,โจทกันและกัน จึงเกิดความวุ่นวายใหญ่หลวงขึ้น เหมือนพวกภิกษุชาวเมือง
|
|
34,0005,009,โกสัมพี ฉะนั้น. ภัยย่อมมาถึงบริษัท ๔ เหมือนกัน ก็ภัยเหล่าใดเกิดขึ้น
|
|
34,0005,010,ดังว่ามานี้ ภัยเหล่านั้นทั้งหมด ย่อมเกิดขึ้นมาจากคนพาล พระผู้มีพระภาคเจ้า
|
|
34,0005,011,ทรงยังเทศนาให้จบลงตามอนุสนธิ ดังว่ามานี้แล.
|
|
34,0005,012,<I>จบอรรถกถาภยสูตรที่ ๑</I>
|
|
34,0005,013,<H1>๒. ลักขณสูตร</H1>
|
|
34,0005,014,<H1>ว่าด้วยลักษณะของพาลและบัณฑิต</H1>
|
|
34,0005,015,[๔๔๑] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย คนพาลมีกรรมเป็นลักษณะ บัณฑิตก็มี
|
|
34,0005,016,กรรมเป็นลักษณะ ปัญญาปรากฏในอปทาน (ความประพฤติ)
|
|
34,0005,017,ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม ๓ ประการ พึงทราบได้
|
|
34,0005,018,ว่าเป็นคนพาล ธรรม ๓ ประการคืออะไรบ้าง คือ กายทุจริต วจีทุจริต
|
|
34,0005,019,มโนทุจริต ผู้ประกอบด้วยธรรม ๓ ประการนี้แล พึงทราบเถิดว่า เป็นพาล
|
|
|