| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 29,0050,001,<H1>อรรถกถาอัฏฐสตปริยายวรรคที่ ๓</H1> | |
| 29,0050,002,<H1>อรรถกถาสิวกสูตรที่ ๑</H1> | |
| 29,0050,003,พึงทราบวินิจฉัยในสิวกสูตรที่ ๑ แห่งวรรคที่ ๓ ดังต่อไปนี้ | |
| 29,0050,004,บทว่า <B>สิวโก</B> ในบทว่า <B>โมฬิยสิวโก</B> เป็นชื่อของปริพาชกนั้น. ก็ | |
| 29,0050,005,จุกของปริพาชกนั้นมีอยู่ เพราะฉะนั้น เขาจึงเรียกว่า สิวกปริพาชกมีจุก. | |
| 29,0050,006,บทว่า <B>ปริพฺพาชโก</B> ได้แก่ ปริพาชกผู้นุ่งผ้า บทว่า <B>ปิตฺตสมุฏฺานานิ</B> | |
| 29,0050,007,ได้แก่ มีดีเป็นปัจจัย. บทว่า <B>เวทยิตานิ</B> คือเวทนา. เวทนา ๓ ย่อมเกิด | |
| 29,0050,008,ขึ้นในบุคคลนั้นเพราะดีเป็นปัจจัย. ถามว่า อย่างไร. ตอบว่า ฝ่ายบุคคล | |
| 29,0050,009,บางคนคิดว่า ดีของเรากำเริบแล้ว ก็แล ชีวิตรู้ได้ยาก ย่อมให้ทาน | |
| 29,0050,010,สมาทานศีล กระทำอุโบสถกรรม. กุศลเวทนา ย่อมเกิดขึ้นแก่บางคนนั้น | |
| 29,0050,011,ด้วยอาการอย่างนี้. ส่วนบางคนคิดว่า เราจักทำเภสัชแก้ดี ย่อมฆ่าสัตว์ | |
| 29,0050,012,ลักทรัพย์ พูดเท็จ ย่อมทำทุสีลกรรม ๑๐ ก็มี. อกุศลเวทนา ย่อมเกิดขึ้น | |
| 29,0050,013,แก่บางคนนั้น ด้วยอาการอย่างนี้. แต่บางคนมีตนเป็นกลางว่า ดีของเรา | |
| 29,0050,014,ย่อมไม่สงบด้วยการทำยา แม้ประมาณเท่านี้ เรื่องยานั้นพอกันที ย่อม | |
| 29,0050,015,นอนอดกลั้นซึ่งเวทนาทางกาย. อัพยากตเวทนา ย่อมเกิดขึ้นแก่บางคนนั้น | |
| 29,0050,016,ด้วยอาการอย่างนี้. | |
| 29,0050,017,บทว่า <B>สามํปิ โข เอตํ</B> ความว่า บุคคลเห็นวิการแห่งดีนั้น ๆ แล้ว | |
| 29,0050,018,ก็พึงทราบเวทนานั้นได้ด้วยตน. บทว่า <B>สจฺจสมฺมตํ</B> คือสมมติว่าเป็นจริง | |
| 29,0050,019,ฝ่ายชาวโลกเห็นวิการแห่งดีมีวรรณะต่างพร้อมเป็นต้นที่สรีระของเขาแล้ว | |
| 29,0050,020,ย่อมรู้ว่า ดีของเขากำเริบ. บทว่า <B>ตสฺมา</B> ความว่า เพราะแล่นไปสู่สิ่งที่รู้ด้วย | |