| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 29,0022,001,[๓๘๗] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนประทีปน้ำมัน อาศัย | |
| 29,0022,002,น้ำมันและไส้จึงติดอยู่ได้ เพราะสิ้นน้ำมันและไส้ ประทีปนั้นไม่มีเชื้อพึง | |
| 29,0022,003,ดับไป ฉันใด ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ฉันนั้นเหมือนกัน ภิกษุเมื่อเสวย | |
| 29,0022,004,เวทนามีกายเป็นที่สุด ย่อมรู้ชัดว่าเราเสวยเวทนามีกายเป็นที่สุด เมื่อเสวย | |
| 29,0022,005,เวทนามีชีวิตเป็นที่สุด ย่อมรู้ชัดว่า เราเสวยเวทนามีชีวิตเป็นที่สุด ย่อมรู้ | |
| 29,0022,006,ชัดว่า เมื่อตายไป เวทนาทั้งปวง อันไม่น่าเพลิดเพลิน จักเป็นความเย็น | |
| 29,0022,007,ในโลกนี้ทีเดียว. | |
| 29,0022,008,<I>จบ ทุติยเคลัญญสูตรที่ ๘</I> | |
| 29,0022,009,<H1>อรรถกถาทุติยเคลัญญสูตรที่ ๘</H1> | |
| 29,0022,010,พึงทราบวินิจฉัยในทุติยเคลัญญสูตรที่ ๘ ดังต่อไปนี้. | |
| 29,0022,011,เมื่อพระองค์ตรัสว่า <B>อิมเมว ผสฺสํ ปฏิจฺจ</B> ดังนี้ พระองค์ตรัส | |
| 29,0022,012,โดยอัธยาศัยสำหรับผู้รู้ทั้งหลาย. แต่ว่าโดยความหมายนั้นไม่มีเหตุอันต่าง ๆ | |
| 29,0022,013,กัน. ที่แท้ กายเท่านั้น ตรัสว่า ผัสสะ ในที่นี้. | |
| 29,0022,014,<I>จบ อรรถกถาทุติยเคลัญญสูตรที่ ๘</I> | |
| 29,0022,015,<H1>๙. อนิจจสูตร</H1><SUP>๑</SUP> | |
| 29,0022,016,<H1>ว่าด้วยเวทนา ๓ เป็นของไม่เที่ยง</H1> | |
| 29,0022,017,[๓๘๘] ดูก่อนภิกษุทั้งหลายเวทนา ๓ เหล่านี้ไม่เที่ยง อันปัจจัย | |
| 29,0022,018,ปรุงแต่ง อาศัยปัจจัยเกิดขึ้น มีความสิ้นไป เสื่อมไป คลายไป ดับไปเป็น | |