| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 29,0009,001,<H1>๕. ทัฏฐัพพสูตร</H1> | |
| 29,0009,002,<H1>ว่าด้วยพึงเห็นเวทนา ๓ โดยความเป็นทุกข์เป็นต้น</H1> | |
| 29,0009,003,[๓๖๗ ] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เวทนา ๓ เหล่านี้ เวทนา ๓ เป็น | |
| 29,0009,004,ไฉนคือ สุขเวทนา ทุกขเวทนา อทุกขมสุขเวทนา ภิกษุทั้งหลาย พึง | |
| 29,0009,005,เห็นสุขเวทนา โดยความเป็นทุกข์ พึงเห็นทุกขเวทนาโดยความเป็นลูกศร | |
| 29,0009,006,พึงเห็นอทุกขมสุขเวทนาโดยความเป็นของไม่เที่ยง ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย | |
| 29,0009,007,เพราะ เหตุที่ภิกษุเห็นสุขเวทนาโดยความเป็นทุกข์ เห็นทุกขเวทนาโดย | |
| 29,0009,008,ความเป็นลูกศร เห็นอทุกขมสุขเวทนาโดยความเป็นของไม่เที่ยง ภิกษุนี้เรา | |
| 29,0009,009,กล่าวว่า มีความเห็นโดยชอบ ตัดตัณหาได้เด็ดขาด เพิกถอนสังโยชน์ | |
| 29,0009,010,ได้แล้ว ได้กระทำที่สุดแห่งทุกข์แล้ว เพราะละมานะได้ โดยชอบ. | |
| 29,0009,011,<B>[๓๖๘] ถ้าภิกษุใดเห็นสุขโดยความเป็นทุกข์ เห็น | |
| 29,0009,012,ทุกข์โดยความเป็นลูกศร เห็นอทุกขมสุขซึ่งมี | |
| 29,0009,013,อยู่นั้นโดยความเป็นของไม่เที่ยง ภิกษุนั้นเป็นผู้ | |
| 29,0009,014,เห็นโดยชอบ ย่อมกำหนดรู้เวทนาทั้งหลายได้ | |
| 29,0009,015,ครั้นกำหนดรู้เวทนาแล้ว เป็นผู้หาอาสวะมีได้ใน | |
| 29,0009,016,ปัจจุบัน คงอยู่ในธรรม ถึงที่สุดเวทนา เมื่อตาย | |
| 29,0009,017,ไปย่อมไม่นับว่าเป็นผู้กำหนัด ขัดเคือง เป็นผู้ | |
| 29,0009,018,งมงาย.</B> | |
| 29,0009,019,<I>จบ ทัฏฐัพพสูตรที่ ๕</I> | |