| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 29,0007,001,ย่อมเศร้าโศก ลำบาก ร่ำไร ทุบอกคร่ำครวญย่อมถึงความงมงาย ปุถุชนผู้ | |
| 29,0007,002,ไม่ได้สดับนี้ เรากล่าวว่า ไม่ปรากฏในบาดาล ทั้งหยั่งไม่ถึงอีกด้วย ส่วน | |
| 29,0007,003,อริยสาวกผู้สดับแล้ว ถูกทุกขเวทนาอันเป็นไปในสรีระถูกต้อง ย่อมไม่ | |
| 29,0007,004,เศร้าโศก ไม่ลำบาก ไม่ร่ำไร ไม่ทุบอกคร่ำครวญ ย่อมไม่ถึงความงมงาย | |
| 29,0007,005,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้สดับแล้วนี้ เรากล่าวว่า ย่อมปรากฏใน | |
| 29,0007,006,บาดาล ทั้งหยั่งถึงอีกด้วย. | |
| 29,0007,007,<B>[๓๖๖] นรชนใดถูกทุกขเวทนาเหล่านี้ อันเป็นไป | |
| 29,0007,008,ในสรีระเครื่องนำชีวิตเสีย บังเกิดขึ้น ถูกต้อง | |
| 29,0007,009,แล้ว อดกลั้นไม่ได้ ย่อมหวั่นไหว เป็นผู้ทุรพล | |
| 29,0007,010,กำลังน้อย ย่อมคร่ำครวญ ร่ำไร นรชนนั้นย่อม | |
| 29,0007,011,ไม่ปรากฏในบาดาล ทั้งหยั่งไม่ถึงอีกด้วย ส่วน | |
| 29,0007,012,นรชนใดถูกทุกขเวทนาเหล่านี้ อันเป็นไปในสรี- | |
| 29,0007,013,ระ เครื่องนำชีวิต บังเกิดขึ้น ถูกต้อง อดกลั้น | |
| 29,0007,014,ไว้ได้ ย่อมไม่หวั่นไหว นรชนนั้นแล ย่อม | |
| 29,0007,015,ปรากฏในบาดาล ทั้งหยั่งถึงอีกด้วย.</B> | |
| 29,0007,016,<I>จบ ปาตาลสูตรที่ ๔</I> | |
| 29,0007,017,<H1>อรรถกถาปาตาลสุตรที่ ๔</H1> | |
| 29,0007,018,พึงทราบวินิจฉัยในปาตาลสูตรที่ ๔ ดังต่อไปนี้. | |
| 29,0007,019,บทว่า <B>ปาตาโล</B> ชื่อว่าบาดาล เพราะอรรถว่า อย่าปรารถนา | |
| 29,0007,020,เพื่อตกไป ในที่นี้ ย่อมไม่มีที่อาศัย. บทว่า <B>อสนฺตํ อสํวิชชมานํ</B> ได้แก่ | |