| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 27,0044,001,แปรปรวนและเป็นอย่างอื่นไป วิญญาณจึงไม่มีความหมุนเวียนไปตาม | |
| 27,0044,002,ความแปรปรวนแห่งวิญญาณ ความสะดุ้งและความบังเกิดขึ้นแห่งธรรม | |
| 27,0044,003,ที่เกิดแต่ความหมุนเวียนไปตามความแปรปรวนแห่งวิญญาณ ย่อม | |
| 27,0044,004,ไม่ครอบงำจิตของอริยสาวกนั้นตั้งอยู่ เพราะจิตไม่ถูกครอบงำ | |
| 27,0044,005,อริยสาวกนั้นย่อมไม่มีความหวาดเสียว ไม่มีความลำบากใจ ไม่มี | |
| 27,0044,006,ความห่วงใย และไม่สะดุ้ง เพราะไม่ถือมั่น ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย | |
| 27,0044,007,ความไม่สะดุ้งเพราะความไม่ถือมั่น ย่อมมีอย่างนี้แล. | |
| 27,0044,008,<I>จบ อุปาทานปริตัสสนาสูตรที่ ๗</I> | |
| 27,0044,009,<H1> อรรถกถาอุปาทานปริตัสสนาสูตรที่ ๗</H1> | |
| 27,0044,010,ใน<B>อุปาทานปริตัสสนาสูตรที่ ๗</B> มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้ | |
| 27,0044,011,บทว่า <B>อุปาทานปริตสฺสนํ</B> ได้แก่ ความสะดุ้งที่เกิดขึ้นเพราะ | |
| 27,0044,012,ความยึดถือ. บทว่า <B>อนุปาทานอปริตสฺสนํ</B> ได้แก่ ความไม่สะดุ้งที่เกิดขึ้น | |
| 27,0044,013,เพราะความไม่ยืดถือ. บทว่า <B>รูปวิปริณามานุวตฺติ</B> ความว่า กรรมวิญญาณ | |
| 27,0044,014,ย่อมเป็นธรรมชาติหมุนเวียนไปตามความแตกแห่งรูปโดยนัยเป็นต้นว่า | |
| 27,0044,015,รูปของเราแปรไปแล้วดังนี้ หรือว่ารูปนี้ได้เคยมีแก่เราแล้ว มาบัดนี้ | |
| 27,0044,016,รูปนี้ไม่มีแก่เราหนอดังนี้ บทว่า<B> วิปริณามานุปริวตฺติ</B> ได้แก่ อันเกิดแต่จิต | |
| 27,0044,017,ที่มีความแปรปรวนเป็นอารมณ์โดยหมุนเวียนไปตามรูปที่แปรปรวนไป. | |
| 27,0044,018,บทว่า <B>ปริตสฺสนาธมฺมสมุปฺปาทา</B> ได้แก่ ความสะดุ้งเพราะตัณหาและ | |
| 27,0044,019,ความเกิดขึ้นพร้อมแห่งอกุศลธรรม. บทว่า <B>จิตฺตํ</B> ได้แก่ กุศลจิต. บทว่า | |
| 27,0044,020,ปริยาทาย <B>ติฏฺนฺติ</B> ได้แก่ ครอบงำตั้งอยู่. บทว่า <B>อุตฺตาสวา</B> ได้แก่ | |