| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 23,0026,001,<h1> อรรถกถามหาสูญญตาสูตร</h1> | |
| 23,0026,002,มหาสุญญตาสูตร<SUP>๑</SUP> มีบทเริ่มต้นว่า ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้:- | |
| 23,0026,003,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>กาฬเขมกสฺส</B> ความว่า เจ้าศากยะนั้น | |
| 23,0026,004,มีผิวดำ. ก็คำว่า <B>เขมโก</B> เป็นชื่อของเจ้าศากยะนั้น. บทว่า <B>วิหาโร</B> หมายถึง | |
| 23,0026,005,ที่พักซึ่งเจ้าศากยะล้อมรั้ว ณ ประเทศแห่งหนึ่ง ใกล้นิโครธารามนั้นแหละ | |
| 23,0026,006,สร้างซุ้มประตู ประดิษฐานเสนาสนะรูปหงส์เป็นต้นและมาลมณฑลโรงฉัน | |
| 23,0026,007,เป็นต้น สร้างไว้. บทว่า <B>สมฺพหุลานิ เสนาสนานิ</B> ได้แก่ เตียง ตั่ง | |
| 23,0026,008,ฟูก หมอน เสื่อ ท่อนหนัง สันถัตที่ทำด้วยหญ้า สันถัดที่ทำด้วยใบไม้ | |
| 23,0026,009,สันถัดที่ทำด้วยฟางเป็นต้น ซึ่งเขาปูลาดไว้ คือ ตั้งเตียงจดเตียง ฯลฯ ตั้ง | |
| 23,0026,010,สันถัดที่ทำด้วยฟาง จดสันถัดที่ทำด้วยฟางเหมือนกัน . ได้เป็นเหมือนที่อยู่ของ | |
| 23,0026,011,ภิกษุที่อยู่กัน เป็นคณะ. บทว่า <B>สมฺพหุลา นุโข</B> ความว่า ขึ้นชื่อว่า ความ | |
| 23,0026,012,สงสันย่อมไม่มีแก่พระผู้มีพระภาคเจ้าเพราะพระองค์ทรงถอนกิเลสทั้งปวงได้แล้ว | |
| 23,0026,013,ที่โพธิบัลลังก็นั้นแล. ปุจฉาที่มีวิตกเป็นบุพภาคก็ดี และนุอักษรที่มีวิตกเป็น | |
| 23,0026,014,บุพภาคก็ดี เป็นเพียงนิบาต เมื่อถึงวาระพระบาลี ย่อมเป็นอันไม่ต้องวินิจฉัย. | |
| 23,0026,015,ได้ยินว่า ก่อนหน้าแต่นี้ พระผู้มีพระภาคเจ้า ไม่เคยทอดพระเนตร | |
| 23,0026,016,เห็นภิกษุทั้งหลายจะอยู่ในที่เดียวกัน ถึง ๑๐ รูป ๑๐ รูป. | |
| 23,0026,017,ครั้งนั้น พระองค์ได้มีพระดำริดังนี้ว่า ขึ้นชื่อว่า การอยู่เป็นคณะนี้ | |
| 23,0026,018,ได้ประพฤติปฏิบัติกัน มาในวัฏฏะแล้ว เหมือนน้ำที่ไหลลงสู่แม่น้ำ และการอยู่ | |
| 23,0026,019,เป็นคณะก็ได้ประพฤติกันมาแล้วในนรก กำเนิดสัตว์เดียรัจฉาน ปิตติวิสัย | |
| 23,0026,020,และอสุรกายก็มี ในมนุษยโลก เทวโลก และพรหมโลกก็มี นรกหมื่นโยชน์ | |
| 23,0026,021,แน่นไปด้วยสัตว์ทั้งหลาย เหมือนทะนานที่เต็มไปด้วยผงคีบุก เหล่าสัตว์ใน | |