| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 17,0038,001,ใกล้ต้นรังใหญ่ ใน<B>ป่าสุภควัน</B>ใกล้<B>เมืองอุกกัฏฐา</B> ดังนี้. ก็คำว่า <B>อุกฺกฏฺา</B> | |
| 17,0038,002,เป็นคำมีความหมายบ่งถึงโคจรคาม. ถึงคำว่า <B>สุภควนํ</B> เป็นคำมีความ | |
| 17,0038,003,หมายบ่งถึงสถานที่อยู่ที่เหมาะแก่บรรพชิต ใน ๒ คำนั้น <B>ท่านพระ | |
| 17,0038,004,อานนท์</B>แสดงการทรงทำความอนุเคราะห์ต่อคฤหัสถ์ของ<B>พระผู้มีพระภาค- | |
| 17,0038,005,เจ้า</B> ด้วยการระบุถึง<B>เมืองอุกกัฏฐา</B> แสดงการทรงทำความอนุเคราะห์ต่อ | |
| 17,0038,006,บรรพชิต ด้วยการระบุถึง<B>ป่าสุภควัน.</B> | |
| 17,0038,007,อนึ่ง <B>ท่านพระอานนท์</B>แสดงการเว้นอัตตกิลมาถานุโยค โดยทรงรับ | |
| 17,0038,008,ปัจจัยด้วยคำต้น <B>(อุกฺกฏฺา)</B> แสดงการเว้นกามสุขัลลิกานุโยค โดยทรง | |
| 17,0038,009,ละวัตถุกามด้วยคำหลัง <B>(สุภควนํ)</B> ท่านแสดงพระวิริยะในการทรง | |
| 17,0038,010,แสดงพระธรรมด้วยคำต้น. แสดงพระอัธยาศัยที่น้อมไปในวิเวกด้วยคำ | |
| 17,0038,011,หลัง. แสดงการเข้าถึงพระกรุณาคุณด้วยคำต้น. การเข้าถึงพระปัญญาคุณ | |
| 17,0038,012,ด้วยคำหลัง. แสดงความที่พระองค์มีพระอัธยาศัยที่น้อมไปในการยังประโยชน์ | |
| 17,0038,013,เกื้อกูลและความสุขให้สำเร็จแก่สัตว์ทั้งหลายด้วยคำต้น. แสดงความเป็น | |
| 17,0038,014,ผู้ไม่หวังผลตอบแทนในการทำประโยชน์เกื้อกูลและความสุขแก่ผู้อื่นด้วย | |
| 17,0038,015,คำหลัง. แสดงการประทับอยู่อย่างสุขสำราญ เสียสละความสุขที่ | |
| 17,0038,016,ชอบธรรมเป็นเครื่องหมายด้วยคำต้น. แสดงการประทับอยู่อย่างสุข | |
| 17,0038,017,สำราญ มีการหมั่นประกอบในอุตตริมนุสสธรรมเป็นเครื่องหมายด้วย | |
| 17,0038,018,คำหลัง. แสดงความเป็นผู้มีอุปการะมากแก่มนุษย์ทั้งหลายด้วยคำต้น. | |
| 17,0038,019,แสดงความเป็นผู้มีอุปการะมากแก่เทวดาทั้งหลายด้วยคำหลัง. แสดง | |
| 17,0038,020,ความที่พระองค์อุบัติในโลกแล้วเป็นผู้เจริญพร้อม (ทุกด้าน) ในโลก | |
| 17,0038,021,ด้วยคำต้น. แสดงความเป็นผู้ไม่ติดอยู่กับโลกด้วยคำหลัง. <B>ท่านพระ | |
| 17,0038,022,อานนท์แสดงการยังประโยชน์ที่เป็นเหตุให้พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จอุบัติ</B> | |