|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
16,0042,001,มนุษย์ อสูร นาค คนธรรพ์. พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสเนื้อความนี้ไว้
|
|
16,0042,002,พระโบราณาจารย์ทั้งหลายจึงกล่าวคาถานี้ ในพระลักษณะเหล่านั้นว่า
|
|
16,0042,003,<B>[๑๗๑] พระมหาบุรุษละมิจฉาอาชีวะเสีย ยังความ
|
|
16,0042,004,ประพฤติให้เกิดแล้วด้วยสัมมาอาชีวะอัน
|
|
16,0042,005,สะอาด อันเป็นไปโดยธรรม ละกรรมอันไม่
|
|
16,0042,006,เป็นประโยชน์ ประพฤติแต่กรรมที่เป็น
|
|
16,0042,007,ประโยชน์ และเป็นสุขแก่มหาชน.
|
|
16,0042,008,ทำกรรมมีผลดีที่หมู่สัตบุรุษผู้มีปัญญาอัน
|
|
16,0042,009,ละเอียด ผู้ฉลาดสรรเสริญแล้ว เสวยสุขอยู่
|
|
16,0042,010,ในสวรรค์เป็นผู้พรั่งพร้อมด้วยสมบัติ เป็น
|
|
16,0042,011,ที่ยินดีเพลิดเพลินอภิรมย์อยู่เสมอด้วยท้าว
|
|
16,0042,012,สักกะผู้ประเสริฐในชั้นไตรทิพย์.
|
|
16,0042,013,จุติจากสวรรค์แล้ว ได้ภพที่เป็นมนุษย์
|
|
16,0042,014,ยังซ้ำได้ซึ่งพระทนต์ที่เกิดในพระโอฐสำหรับ
|
|
16,0042,015,ตรัสเรียบเสมอ และพระทาฐะสีขาวหมด
|
|
16,0042,016,จดสะอาด เพราะวิบากอันเป็นผลแห่งกรรม
|
|
16,0042,017,ที่ทำดี.
|
|
16,0042,018,พวกมนุษย์ผู้ทำนายลักษณะที่มีปัญญาอัน
|
|
16,0042,019,ละเอียด ที่มหาชนยกย่องเป็นจำนวนมาก
|
|
16,0042,020,ประชุมกันแล้ว พยากรณ์ว่า พระราชกุมารนี้</B>
|
|
|