| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 16,0033,001,<B>[๑๖๑] พระมหาบุรุษเป็นหัวหน้าในธรรมทั้งหลาย | |
| 16,0033,002,ที่เป็นสุจริต ทรงยินดีในธรรมจริยาเป็นที่คล้อย | |
| 16,0033,003,ตามชนเป็นอันมาก เสวยผลบุญในสวรรค์ | |
| 16,0033,004,ครั้นเสวยผลแห่งสุจริตแล้วมาในโลกมิได้ | |
| 16,0033,005,ถึงความเป็นผู้มีพระเศียรดุจประดับด้วยอุณ- | |
| 16,0033,006,หิส พวกที่ทรงจำพยัญชนะและนิมิตอยู่ทำนาย | |
| 16,0033,007,ว่าพระราชกุมารนี้ จักเป็นหัวหน้าหมู่ชนมาก | |
| 16,0033,008,หมู่ชนที่ช่วยเหลือพระองค์ในหมู่มนุษย์ | |
| 16,0033,009,ในโลกนี้จักมีมาก แม้ในเบื้องต้นครั้งนั้น | |
| 16,0033,010,พวกพราหมณ์ก็พยากรณ์พระองค์ว่าพระราช- | |
| 16,0033,011,กุมารนี้ ถ้าเป็นกษัตริย์จะเป็นใหญ่ในแผ่นดิน | |
| 16,0033,012,จะได้รับความช่วยเหลือในชนมากโดยแท้ | |
| 16,0033,013,ถ้าพระองค์ออกทรงผนวชจะปราดเปรื่อง | |
| 16,0033,014,มีความชำนาญพิเศษ ในธรรมทั้งหลาย และ | |
| 16,0033,015,ชนเป็นอันมาก จะเป็นผู้ยินดียิ่งในคุณ คือ | |
| 16,0033,016,ความสั่งสอนของพระองค์ และจะคล้อยตาม.</B> | |
| 16,0033,017,[๑๖๒] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ตถาคตเคยเป็นมนุษย์ในชาติก่อน | |
| 16,0033,018,ในภพก่อน ในกำเนิดก่อน ละการพูดเท็จ เว้นขาดจากการพูดเท็จ พูด | |
| 16,0033,019,แต่คำจริง ดำรงคำสัตย์ มีถ้อยคำเป็นหลักฐาน ควรเชื่อถือ ไม่พูดลวงโลก. | |
| 16,0033,020,ตถาคตย่อมเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก เพราะ | |