|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
14,0042,001,กันเพื่อประโยชน์ฟังธรรม. ก็ในที่นี้ พึงทราบว่า พวกเทวดาประชุมกัน
|
|
14,0042,002,เพื่อประโยชน์ปวารณาสงเคราะห์.
|
|
14,0042,003,คำว่า <B>นมัสการพระตถาคตอยู่</B> หมายความว่า นมัสการอยู่ซึ่ง
|
|
14,0042,004,พระตถาคตด้วยเหตุ ๙ อย่าง. ใจความของบาทคาถาว่า <B>และความที่พระ-
|
|
14,0042,005,ธรรมเป็นธรรมดี</B> เป็นต้น คือความที่พระธรรม ซึ่งต่างด้วยธรรมที่พระผู้มี
|
|
14,0042,006,พระภาคเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว เป็นต้น เป็นธรรมที่ดี และการปฏิบัติดีที่ต่างด้วยความ
|
|
14,0042,007,เป็นผู้ปฏิบัติตรงเป็นต้น ของพระสงฆ์.
|
|
14,0042,008,คำว่า <B>ตามความเป็นจริง</B> คือตามที่เป็นจริง ตามภาวะของตน.
|
|
14,0042,009,วัณณะ หมายเอาพระคุณ. คำว่า <B>ได้กล่าวขึ้นแล้ว</B> หมายความว่า พูดแล้ว.
|
|
14,0042,010,คำว่า <B>ปฏิบัติเพื่อเกื้อกูลแก่ชนมาก</B> คือ ปฏิบัติอย่างไร ปฏิบัติอย่างนี้ คือ
|
|
14,0042,011,แม้เมื่อทรงรวบรวมธรรม ๘ ประการ แทบพระบาทของพระทีปังกร
|
|
14,0042,012,แล้วบำเพ็ญพระอภินิหาร ชื่อว่า ทรงปฏิบัติเพื่อเกื้อกูลแก่ชนมาก. แม้เมื่อ
|
|
14,0042,013,ทรงบำเพ็ญพระบารมี ๑๐ ทัศเหล่านี้ คือ ทานบารมี ศีลบารมี เนกขัมมบารมี
|
|
14,0042,014,ปัญญาบารมี วิริยบารมี ขันติบารมี สัจจบารมี อธิษฐานบารมี เมตตาบารมี
|
|
14,0042,015,อุเบกขาบารมี เป็นเวลา ๔ อสงไขยยิ่งด้วยแสนกัป ก็ชื่อว่าทรงปฏิบัติเพื่อเกื้อกูล
|
|
14,0042,016,แก่ชนมาก. ในคราวเป็นดาบสผู้ถือมั่นขันติ (ขันติวาที) ในคราวเป็นจูฬธัมม-
|
|
14,0042,017,บาลกุมาร ในคราวเป็นพญาช้างฉัททันต์ ในคราวเป็นพญานาคภูริทัตต์
|
|
14,0042,018,จัมไปยยะและสังขบาล และในคราวเป็นมหากปิ แม้ทรงกระทำงานที่ทำได้ยาก
|
|
14,0042,019,เช่นนั้น ก็ชื่อว่าทรงปฏิบัติเพื่อเกื้อกูลแก่ชนมาก. แม้เมื่อทรงดำรงอัตภาพเป็น
|
|
14,0042,020,พระเวสสันดรทรงให้ทานใหญ่ชนิดละร้อยรวม ๗ ชนิด ทำให้แผ่นดินไหวใน
|
|
14,0042,021,๗ สถานแล้วทรงยึดเอายอดพระบารมี ก็ชื่อว่า ทรงปฏิบัติเพื่อเกื้อกูลแก่ชน
|
|
14,0042,022,มาก แม้ในอัตภาพถัดจากอัตภาพเป็นพระเวสสันดรนั้น เสด็จดำรงอยู่ในดุสิต
|
|
|