| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 14,0037,001,<H1>อรรถกถามหาโควินทสูตร</H1> | |
| 14,0037,002,มหาโควินทสูตรขึ้นต้นว่า ข้าพเจ้าได้ฟังมาแล้วอย่างนี้. | |
| 14,0037,003,ต่อไปนี้ เป็นคำพรรณนาบทที่ยังไม่ตื้นในมหาโควินทสูตรนั้น . คำว่า | |
| 14,0037,004,<B>ปัญจสิขะ</B> ความว่า มี ๕ จุก คือมี ๕ แหยม. เล่ากันมาว่า ปัญจสิขะ | |
| 14,0037,005,บุตรคนธรรพ์นั้น ในเวลาทำกรรมที่เป็นบุญในถิ่นมนุษย์ยังเป็นหนุ่ม ใน | |
| 14,0037,006,เวลาเป็นเด็กไว้จุก ๕ จุก เป็นหัวหน้าเลี้ยงโค พาพวกเด็กแม้เหล่าอื่นทำศาลา | |
| 14,0037,007,ในที่อันเป็นทางสี่แยก ขุดสระบัว ผูกสะพาน ปราบทางขรุขระให้เรียบ ขนไม้ | |
| 14,0037,008,มาทำเพลาและไม้สอดเพลาของยานทั้งหลาย เที่ยวทำบุญแบบนี้ดังที่กล่าวมา | |
| 14,0037,009,แล้ว ก็ตายลงทั้งที่ยังเป็นหนุ่ม. ร่างของเขานั้นเป็นร่างที่น่ารัก น่าใคร่ | |
| 14,0037,010,น่าชอบใจ. ครั้นเขาตายแล้ว ก็ไปเกิดในเทวโลกชั้นจาตุมมหาราชิกา มี | |
| 14,0037,011,อายุ ๙ ล้านปี. ร่างของเขาคล้ายกับกองทองมีขนาดเท่าสามคาวุต. เขาประดับ | |
| 14,0037,012,เครื่องประดับปริมาณ ๖๐ เล่มเกวียน พรมของหอมประมาณ ๙ หม้อ | |
| 14,0037,013,ทรงผ้าทิพย์สีแดง ประดับดอกกรรณิการ์ทองแดง มีแหยม ๕ แหยมห้อยอยู่ | |
| 14,0037,014,ที่เบื้องหลัง เที่ยวไปทำนองเด็ก ๕ จุกนั่นแหละ. พวกเทพจึงทราบทั่วกัน ว่า | |
| 14,0037,015,ปัญจสิขะ ดังนี้แล. | |
| 14,0037,016,บทว่า <B>เมื่อราตรีก้าวล่วงไปแล้ว</B> คือราตรีก้าวล่วงไปแล้ว คือ | |
| 14,0037,017,สิ้นไปแล้ว. หมายความว่าล่วงไปแล้วส่วนหนึ่ง. คำว่า <B>มีรัศมีงดงามยิ่ง</B> | |
| 14,0037,018,คือมีรัศมี น่ารัก น่าใคร่ น่าชอบใจอย่างยิ่ง. ก็แม้โดยปกติเทพบุตรนั้นก็มีรัศมี | |
| 14,0037,019,(ผิวพรรณ) น่าใคร่อยู่แล้ว แต่เมื่อเป็นผู้แต่งมาแล้วก็ยิ่งเป็นผู้มีผิวพรรณ | |
| 14,0037,020,น่าใคร่ยิ่งขึ้นอีก. คำว่า <B>อย่างทั่วถึง</B> คือโดยรอบไม่มีเหลือ. เกวลศัพท์ใน | |
| 14,0037,021,ที่นี้แปลว่าไม่เหลือเหมือนในคำนี้ว่า บริบูรณ์อย่างสิ้นเชิง. กัปปศัพท์แปลว่า | |