|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
14,0028,001,<B>แต่นั้น พรหมองค์เก่าแก่จากพรหม
|
|
14,0028,002,โลกมาปรากฏกายแก่ข้าพระพุทธเจ้าแล้ว
|
|
14,0028,003,พรหมนั้นได้แก้ปัญหาของข้าพระพุทธเจ้า
|
|
14,0028,004,ข้าพระพุทธเจ้าฟังคำนั้นแล้ว จึงไม่ยินดี
|
|
14,0028,005,ในเรือน.
|
|
14,0028,006,โควินท์ ท่านกล่าวคำใด เราเชื่อคำ
|
|
14,0028,007,นั้นของท่าน ท่านฟังถ้อยคำของอมนุษย์
|
|
14,0028,008,จะเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้อย่างไร พวกเรา
|
|
14,0028,009,จักคล้อยตามท่าน โควินท์ขอท่านจงเป็น
|
|
14,0028,010,ครูของพวกเรา.
|
|
14,0028,011,มณี ไพฑูรย์ ไม่ขุ่นมัว ปราศจาก
|
|
14,0028,012,มลทินงดงามฉันใด พวกเราฟังแล้วจัก
|
|
14,0028,013,ประพฤติในคำพร่ำสอนของท่านโควินท์
|
|
14,0028,014,ฉันนั้น.</B>
|
|
14,0028,015,[๒๓๒] ถ้าท่านโควินท์ผู้เจริญ ออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิต แม้
|
|
14,0028,016,พวกเราก็จักออกจากเรือน บวชเป็นบรรพชิต และคติของท่านก็จักเป็นคติ
|
|
14,0028,017,ของพวกเรา. ครั้งนั้นแล มหาโควินทพราหมณ์ เข้าเฝ้ากษัตริย์ ๖ พระองค์
|
|
14,0028,018,นั้นแล้วได้ทูลคำนี้กะกษัตริย์ ๖ พระองค์นั้นว่า ใต้ฝ่าพระบาท บัดนี้ ขอพระ
|
|
14,0028,019,องค์โปรดแสวงหาคนอื่นผู้ที่จักพร่ำสอนในเรื่องราชสมบัติของพวกพระองค์มา
|
|
14,0028,020,เป็นที่ปรึกษาเถิด ข้าพระพุทธเจ้าอยากจะออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิตตาม
|
|
14,0028,021,คำของพรหมผู้กล่าวถึงกลิ่นเหม็นที่ข้าพระพุทธเจ้าได้ฟังนั้นแล กลิ่นเหม็น
|
|
14,0028,022,เหล่านั้น อันผู้อยู่ครอบครองเรือนจะพึงย่ำยีง่าย ๆ ไม่ได้ ข้าพระพุทธเจ้าจัก
|
|
14,0028,023,ออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิต. ครั้งนั้นแล กษัตริย์ทั้ง ๖ พระองค์นั้น
|
|
|