| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 14,0019,001,ได้สิ่งที่เราอยากได้ สิ่งที่เราหวัง สิ่งที่เราประสงค์ สิ่งที่เราปรารถนาอย่างยิ่ง | |
| 14,0019,002,แล้ว. | |
| 14,0019,003,<B>[๒๒๓] ในครั้งนั้น มีมหาราชผู้ทรงภาระ ๗ | |
| 14,0019,004,พระองค์คือ พระเจ้าสัตตภู ๑ พระเจ้าพรหม | |
| 14,0019,005,ทัต ๑ พระเจ้าเวสสภู ๑ พระเจ้าภรตะ | |
| 14,0019,006,พระเจ้าเรณุ ๑ พระเจ้าธตรัฐอีก ๒ พระองค์ | |
| 14,0019,007,ดังนี้แล.</B> | |
| 14,0019,008,<I>จบ ปฐมภาณวาร.</I> | |
| 14,0019,009,<H1>เกียรติศัพท์อันงามของมหาโควินท์</H1> | |
| 14,0019,010,[๒๒๔] ครั้งนั้นแล กษัตริย์ทั้ง ๖ พระองค์นั้น เสด็จไปหามหา | |
| 14,0019,011,โควินทพราหมณ์แล้ว ได้ตรัสคำนี้กะมหาโควินทพราหมณ์ว่า ท่านโควินท์ | |
| 14,0019,012,ผู้เจริญ เป็นพระสหายที่โปรดปรานที่ชอบพระทัยไม่เป็นที่สะอิดสะเอียนของ | |
| 14,0019,013,พระเจ้าเรณุฉันใดแล ท่านโควินทผู้เจริญ ก็เป็นสหาย เป็นที่รัก เป็นที่ชื่นใจ | |
| 14,0019,014,ไม่เป็นที่รังเกียจแม้ของพวกเรา ฉันนั้นเหมือนกัน ขอให้ท่านพราหมณ์โควินท์ | |
| 14,0019,015,ผู้เจริญได้โปรดพร่ำสอนพวกเราเถิด ขอท่านพราหมณ์โควินท์อย่าให้พวกเรา | |
| 14,0019,016,เสื่อมเสียจากคำพร่ำสอน. ท่านพราหมณ์ มหาโควินท์ ทูลสนองพระดำรัสของ | |
| 14,0019,017,กษัตริย์ทั้ง ๖ พระองค์ ผู้ทรงได้รับมุรธาภิเษก เสร็จแล้วเหล่านั้นว่า อย่าง | |
| 14,0019,018,นั้น พระพุทธเจ้าข้า ดังนี้แล. ครั้งนั้นแล ท่านพราหมณ์ มหาโควินท์ | |
| 14,0019,019,พร่ำสอนพระราชา ๗ พระองค์ ผู้เป็นกษัตริย์ได้รับมุรธาภิเษกด้วยราชสมบัติ | |
| 14,0019,020,แล้วด้วยอนุสาสนี สอนพราหมณ์มหาศาล ๗ คน และสอนมนต์แก่ข้าบริวาร | |
| 14,0019,021,๗๐๐ คน. ครั้งนั้นแล โดยสมัยอื่นอีก เกียรติศัพท์อันงามอย่างนี้ ของพราหมณ์ | |
| 14,0019,022,มหาโควินท์ กระฉ่อนไปว่า พราหมณ์มหาโควินท์อาจเห็นพรหม พราหมณ์ | |
| 14,0019,023,มหาโควินท์อาจสากัจฉา สนทนา ปรึกษากันกับพรหม. ครั้งนั้นแล ความ | |