|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
12,0035,001,บทว่า <B>อันศีลชำระให้บริสุทธิ์</B> คือ บริสุทธิ์ได้เพราะศีล. บท
|
|
12,0035,002,ว่า<B>ศีลมีในที่ใด ปัญญาก็มีในที่นั้น</B> คือ ศีลมีในบุคคลใด ปัญญา
|
|
12,0035,003,ก็มีในบุคคลนั้น. ในบุคคลผู้ทุศีล ปัญญาจะมีแต่ที่ไหน หรือว่า
|
|
12,0035,004,ในบุคคลที่เว้นจากปัญญา ที่โง่เขลา ที่ทั้งหนวก และใบ้ ศีลจะมีแต่ที่ไหน
|
|
12,0035,005,บทว่า <B>ศีลและปัญญา</B> คือ ศีลด้วย ปัญญาด้วย ชื่อว่า ศีลและปัญญา
|
|
12,0035,006,บทว่า <B>ปฺาณํ</B> คือ ปัญญานั่นเอง.
|
|
12,0035,007,พระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อจะทรงยอมรับคำพูดของพราหมณ์ จึงได้
|
|
12,0035,008,ตรัสว่า พราหมณ์ ข้อนั้นเป็นเช่นนั้น. บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>ปัญญาที่
|
|
12,0035,009,ศีลชำระให้บริสุทธิ์แล้ว</B> คือที่ปาริสุทธิศีล ๔ ชำระแล้ว. ถามว่า บุคคล
|
|
12,0035,010,ย่อมชำระปัญญาด้วยศีลอย่างไร. แก้ว่า ศีลของปุถุชนใด ไม่ขาดตกบก-
|
|
12,0035,011,พร่องตลอด ๖๐ ปี และ ๘๐ ปี แม้ในเวลาถึงแก่กรรม เขาฆ่ากิเลสทั้ง
|
|
12,0035,012,หมดได้ ชำระปัญญาด้วยศีล ยังถือเอาพระอรหัตได้ ดุจพระมหาสัฏฐิวัสส-
|
|
12,0035,013,เถระ อยู่ในบริเวณต้นสาละในซอกเขา ฉะนั้น.
|
|
12,0035,014,ได้ยินว่า เมื่อพระเถระนอนอยู่บนเตียงที่จะมรณภาพ ร้องครวญ-
|
|
12,0035,015,ครางอยู่ เพราะเวทนากล้า ติสสวสภมหาราช เสด็จไปด้วยทรงดำริว่า เรา
|
|
12,0035,016,จักเยี่ยมพระเถระ ประทับยืนที่ประตูบริเวณทรงสดับเสียงนั้น จึงตรัสถาม
|
|
12,0035,017,ว่า นี้เสียงของใคร. เสียงร้องครวญครางของพระเถระ ภิกษุหนุ่มผู้อุปฐาก
|
|
12,0035,018,ทูล. พระองค์ทรงดำริว่า พระเถระมีพรรษาตั้ง ๖๐ โดยการบรรพชา
|
|
12,0035,019,มิได้กระทำแม้เพียงการกำหนดรู้เวทนา บัดนี้เราจักไม่ไหว้ท่านละ ดังนี้แล้ว
|
|
12,0035,020,เสด็จกลับไปนมัสการต้นมหาโพธิ. ลำดับนั้นภิกษุหนุ่มผู้อุปฐากจึงพูดกะ
|
|
12,0035,021,พระเถระว่า ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ทำไมท่านจึงทำให้พวกผมได้รับความอับ-
|
|
12,0035,022,อาย พระราชาทั้งที่ทรงมีศรัทธา ยังทรงปฏิสารเสด็จไปเสีย ด้วยทรง
|
|
|