| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 12,0031,001,บทว่า โดยประการใดประการหนึ่ง คือ ด้วยเหตุแม้เพียงสักว่า ไม่นุ่งผ้า | |
| 12,0031,002,เป็นต้น อย่างใดอย่างหนึ่ง บทว่า <B>ย่อมรุ่งเรือง</B> คือ ย่อมเข้าไปถึงโดยรอบ | |
| 12,0031,003,ได้แก่เจริญยิ่งขึ้น. | |
| 12,0031,004,บทว่า <B>เขาเหล่านั้นเป็นแขก</B> ความว่า เขาเหล่านั้นเป็นอาคันตุกะ | |
| 12,0031,005,คือเป็นแขกหน้าใหม่ของพวกเรา. บทว่า เรียนรู้ คือรู้จัก. ด้วยบทว่า <B>มีพระ | |
| 12,0031,006,คุณอันจะพึงนับมิได้</B> โสณทัณฑพราหมณ์แสดงว่า มีพระคุณอันหาที่เปรียบ | |
| 12,0031,007,มิได้ แม้ด้วยพระสัพพัญญูเห็นปานนั้น จะป่วยกล่าวไปไยด้วยบุคคลเช่น | |
| 12,0031,008,เราเล่า. สมจริง ดังที่ท่านกล่าวไว้ว่า | |
| 12,0031,009,<B>หากว่าแม้พระพุทธเจ้าพึงตรัสพระคุณของพระพุทธเจ้า | |
| 12,0031,010,ไม่ตรัสอย่างอื่นเลยในกัปหนึ่งก็จะพึงหมดสิ้นไปใน | |
| 12,0031,011,ระหว่าง เป็นเวลานานพระคุณของพระตถาคตหาสิ้นไป | |
| 12,0031,012,ไม่</B> ดังนี้ | |
| 12,0031,013,ก็พวกพราหมณ์เหล่านั้นได้ฟังคุณกถาของพระศาสดานี้แล้ว ต่างคิด | |
| 12,0031,014,ว่า โสณทัณฑพราหมณ์กล่าวคุณของพระสมณโคดม พระโคดมผู้เจริญ | |
| 12,0031,015,นั้นมีพระคุณหาน้อยไม่ ก็แลอาจารย์ผู้รู้คุณของพระโคดมนั้นอย่างนี้ ได้รอ | |
| 12,0031,016,คอยนานเกินไป เอาเถอะ พวกเราจะคล้อยตามเขาดังนี้ คล้อยตามแล้ว. | |
| 12,0031,017,เพราะฉะนั้นท่านจึงกล่าวว่า เมื่อโสณทัณฑพราหมณ์กล่าวอย่างนี้แล้ว พวก | |
| 12,0031,018,พราหมณ์เหล่านั้นดังนี้เป็นต้น. | |
| 12,0031,019,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>เหมาะทีเดียว</B> คือควรทีเดียว. บทว่า <B>แม้ | |
| 12,0031,020,ด้วยเสบียง</B> เสบียงอาหารท่านเรียกว่า ปุโฏสะ ความว่า การที่แม้จะถือ | |
| 12,0031,021,เสบียงนั้นไปเฝ้าก็ควรทีเดียว. บาลีว่า <B>ปฏํเสน</B> ดังนี้ก็มี. บทนั้นมีอธิบาย | |
| 12,0031,022,ว่า ห่อของบนบ่าของบุคคลนั้นมีอยู่ เหตุนั้น เขาชื่อว่ามีห่อของบนบ่า. | |
| 12,0031,023,ด้วยบ่ามีห่อของนั้น. มีอธิบายว่า ด้วยบ่าที่แบกเสบียงไป ดังนี้ก็มี. | |