| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 12,0024,001,วัยแล้ว ส่วนที่สาม อันเป็นที่สุดแห่ง ๑๐๐ ปี ชื่อว่า ปัจฉิมวัย อีกนัย | |
| 12,0024,002,หนึ่ง บทว่า <B>แก่แล้ว คือเก่าแก่</B> อธิบายว่า เป็นไปตามวงศ์สกุลที่เป็นไป | |
| 12,0024,003,แล้วสิ้นกาลนาน. บทว่า <B>เป็นผู้เฒ่า</B> คือประกอบด้วยความเจริญด้วยคุณมี | |
| 12,0024,004,ศีลและอาจาระเป็นต้น. บทว่า <B>เป็นผู้ใหญ่</B> คือ ประกอบพร้อมด้วยความ | |
| 12,0024,005,เป็นผู้ใหญ่ด้วยสมบัติ. บทว่า <B>ผ่านเวลามานาน</B> คือเดินทางมา ได้แก่มี | |
| 12,0024,006,ปกติประพฤติไม่ล่วงละเมิดมารยาท มีวัตรจริยาเป็นต้นของพวกพราหมณ์. | |
| 12,0024,007,บทว่า <B>ผ่านวัยแล้ว</B> คือผ่านถึงแม้ความเป็นผู้เจริญด้วยชาติอันเป็นวัยสุด | |
| 12,0024,008,ท้ายแล้ว. | |
| 12,0024,009,บทว่า <B>เมื่อพวกพราหมณ์กล่าวอย่างนี้แล้ว</B> ความว่า เมื่อพวก | |
| 12,0024,010,พราหมณ์เหล่านั้นกล่าวอย่างนี้แล้ว โสณทัณฑพราหมณ์คิดว่า พวก | |
| 12,0024,011,พราหมณ์เหล่านี้กล่าวสรรเสริญคุณของเราด้วยชาติเป็นต้น แต่การที่ เราจะ | |
| 12,0024,012,ยินดีในการกล่าวสรรเสริญคุณของตนไม่สมควรแก่เราเลย เอาเถอะ เราจะ | |
| 12,0024,013,ทำลายวาทะของพวกเขาเสียแล้วให้พวกเขารู้ว่าพระสมณโคดมเป็นผู้ใหญ่ | |
| 12,0024,014,จะทำให้พวกเขาไปในที่นั้น ดังนี้ แล้วจึงกล่าวคำเป็นต้นว่า ท่านผู้เจริญ | |
| 12,0024,015,ถ้ากระนั้น ขอพวกท่านจงฟังคำของข้าพเจ้าบ้าง. โสณทัณฑพราหมณ์สำคัญ | |
| 12,0024,016,เห็นคุณทั้งหลายที่ยิ่งกว่าคุณของตนว่า ในคุณเหล่านั้น คุณแม้เหล่าใด | |
| 12,0024,017,เช่นเดียวกับคุณของตนมีว่า อุภโตสุชาตเป็นต้น คุณแม้เหล่านั้น ก็เป็น | |
| 12,0024,018,คุณมีชาติสมบัติเป็นต้น ของพระสมณโคดม ดังนี้ จึงได้ประกาศคุณเหล่านี้ | |
| 12,0024,019,เพื่อที่จะแสดงความที่พระผู้มีพระภาคเจ้ามีพระคุณยิ่งใหญ่โดยส่วนเดียวโดย | |
| 12,0024,020,แท้. | |
| 12,0024,021,ก็โสณทัณฑพราหมณ์เมื่อจะกำหนดแน่อย่างนี้ว่า พวกเรานั่นแหละ. | |
| 12,0024,022,ควรไปเฝ้า จึงแสดงคำนี้ในที่นี้ว่า ถ้ามีบุคคลที่ควรเข้าไปหา เพราะความ | |
| 12,0024,023,เป็นผู้มีคุณใหญ่ เพราะฉะนั้น พวกเรานั่นแหละควรจะเข้าไปเฝ้าเพื่อทัศนา | |