| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 12,0020,001,หลายผู้อยู่ต่างแดนกันเหล่านั้น. บทว่า <B>ด้วยกรณียกิจบางอย่าง</B> ความว่า | |
| 12,0020,002,ได้ยินว่าพวกพราหมณ์ทั้งหลาย ในนครนั้นประชุมกันด้วยกรณียกิจสองอย่าง | |
| 12,0020,003,คือเพื่อจะร่วมทำการบูชายัญ หรือเพื่อการสาธยายมนต์. และในคราวนั้นใน | |
| 12,0020,004,นครนั้น ไม่มีการบูชายัญ. แต่พราหมณ์เหล่านั้น มาประชุมกันในสำนัก | |
| 12,0020,005,ของโสณทัณฑพราหมณ์ เพื่อสาธยายมนต์ ท่านกล่าวว่า ด้วยกรณียกิจ | |
| 12,0020,006,บางอย่าง หมายเอาการสาธยายมนต์นั้น. | |
| 12,0020,007,พราหมณ์เหล่านั้นได้ทราบว่า การไปของโสณทัณฑพราหมณ์นั้นแล้ว | |
| 12,0020,008,โสณทัณฑพราหมณ์นี้เป็นพราหมณ์ชั้นสูง และพราหมณ์เหล่าอื่นโดยมาก | |
| 12,0020,009,<B>คิดว่าถึงสมณโคดม</B>เป็นสรณะ โสณทัณฑพราหมณ์นี้เท่านั้นยังไม่ไป ถ้า | |
| 12,0020,010,เขานี้แหละจักไป เขาก็จักถูกมายาที่นำให้งงงวยของพระสมณโคดมทำให้ | |
| 12,0020,011,หลงใหลแล้ว จักถึงพระโคดมเป็นสรณะแน่แท้ แต่นั้นไป สันนิบาตของ | |
| 12,0020,012,พวกพราหมณ์ที่ประตูเรือนของโสณทัณฑพราหมณ์แม้นั้นก็จักไม่มี เอา | |
| 12,0020,013,เถอะ เราจะขัดขวางไม่ให้เขาไปได้ ดังนี้ ปรึกษากันแล้วจึงไปในที่นั้น. | |
| 12,0020,014,ท่านหมายเอาข้อนั้น จึงได้กล่าวคำเป็นต้นว่า ครั้งนั้นแล พราหมณ์ทั้ง | |
| 12,0020,015,หลาย ดังนี้. | |
| 12,0020,016,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>ด้วยองค์แม้นี้</B> คือด้วยเหตุนี้. พวก | |
| 12,0020,017,พราหมณ์ครั้นกล่าวเหตุนั้นอย่างนี้แล้ว คิดอีกว่า ธรรมดาคนเมื่อเขากล่าว | |
| 12,0020,018,สรรเสริญตนที่จะไม่ยินดีหามีไม่ เอาเถอะ พวกเราจะห้ามการไปของเขา | |
| 12,0020,019,ด้วยการกล่าวสรรเสริญเขา จึงกล่าวเหตุหลายอย่างเป็นต้นว่า ก็โสณทัณฑ- | |
| 12,0020,020,พราหมณ์ผู้เจริญเป็นอุภโตสุชาต เป็นต้น. | |
| 12,0020,021,บทว่า <B>สองฝ่าย</B> คือ จากฝ่ายทั้งสอง คือจากมารดา และจาก | |
| 12,0020,022,บิดา. โสณทัณฑพราหมณ์ผู้เจริญเป็นอุภโตสุชาต ทั้งฝ่ายมารดาทั้งฝ่าย | |
| 12,0020,023,บิดา อย่างนี้ คือมารดาของโสณทัณฑพราหมณ์ผู้เจริญเป็นนางพราหมณี | |