|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
11,0005,001,<B>(๓) ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อีกอย่างหนึ่ง เมื่อปุถุชนกล่าวชม
|
|
11,0005,002,ตถาคต พึงกล่าวชมอย่างนี้ว่า</B>
|
|
11,0005,003,๑. พระสมณโคดม ละการฆ่าสัตว์ เว้นขาดจากการฆ่าสัตว์
|
|
11,0005,004,วางทัณฑะ วางสาตรา มีความละอาย มีความเอ็นดู มีความกรุณา
|
|
11,0005,005,หวังประโยชน์เกื้อกูลแก่สัตว์ทั้งปวงอยู่.
|
|
11,0005,006,๒. พระสมณโคดม ละการลักทรัพย์ เว้นขาดจากการลัก
|
|
11,0005,007,ทรัพย์ รับแต่ของที่เขาให้ ต้องการแต่ของที่เขาให้ ไม่ประพฤติตนเป็น
|
|
11,0005,008,ขโมย เป็นคนสะอาดอยู่.
|
|
11,0005,009,๓. พระสมณโคดม ละกรรมเป็นข้าศึกแก่พรหมจรรย์
|
|
11,0005,010,ประพฤติพรหมจรรย์ ประพฤติห่างไกลเว้นจากเมถุน ซึ่งเป็นเรื่องของ
|
|
11,0005,011,ชาวบ้าน.
|
|
11,0005,012,<B>(๔) ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อีกอย่างหนึ่ง เมื่อปุถุชนกล่าว
|
|
11,0005,013,ชมตถาคต พึงกล่าวชมอย่างนี้ว่า</B>
|
|
11,0005,014,๔. พระสมณโคดม ละการพูดเท็จ เว้นขาดจากการพูดเท็จ
|
|
11,0005,015,พูดคำจริง ดำรงคำสัตย์ มีถ้อยคำเป็นหลักฐาน ควรเชื่อ ไม่พูดลวง
|
|
11,0005,016,โลก.
|
|
11,0005,017,๕. พระสมณโคดม ละคำส่อเสียด เว้นขาดจากคำส่อเสียด
|
|
11,0005,018,ฟังจากข้างนี้แล้วไม่บอกข้างโน้น เพื่อให้คนหมู่นี้แตกกัน หรือฟังจาก
|
|
11,0005,019,ข้างโน้นแล้วไม่บอกข้างนี้ เพื่อให้คนหมู่โน้นแตกกัน สมานคนที่แตกกัน
|
|
11,0005,020,แล้วบ้าง ส่งเสริมคนที่พร้อมเพรียงกันแล้วบ้าง ชอบคนที่พร้อมเพรียง
|
|
11,0005,021,กัน ยินดีในคนที่พร้อมเพรียงกัน เพลิดเพลินในคนที่พร้อมเพรียงกัน
|
|
11,0005,022,กล่าวแต่คำที่ทำให้คนพร้อมเพรียงกัน.
|
|
|