|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
11,0003,001,ภิกษุทั้งหลาย บัดนี้ เธอทั้งหลายนั่งประชุมสนทนากันถึงเรื่องอะไร และ
|
|
11,0003,002,เรื่องอะไรที่พวกเธอพูดค้างไว้. เมื่อตรัสอย่างนี้แล้ว ภิกษุเหล่านั้นได้
|
|
11,0003,003,กราบทูล<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>ดังนี้ว่า พระเจ้าข้า ณ ที่นี้เมื่อพวกข้าพระองค์
|
|
11,0003,004,ลุกขึ้นในเวลาใกล้รุ่ง นั่งประชุมกันอยู่ที่โรงกลม สนทนากันว่า ท่าน
|
|
11,0003,005,ทั้งหลาย เท่าที่<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>ผู้รู้ผู้เห็นเป็นพระอรหันตสัมมา-
|
|
11,0003,006,สัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ทรงทราบความที่หมู่สัตว์มีอัธยาศัยต่าง ๆ กันได้
|
|
11,0003,007,เป็นอย่างดีนี้ น่าอัศจรรย์ ไม่เคยมี ความจริง <B>สุปปิยปริพาชก</B>ผู้นี้
|
|
11,0003,008,กล่าวติพระพุทธเจ้า ติพระธรรม หรือติพระสงฆ์ โดยอเนกปริยาย
|
|
11,0003,009,ส่วน<B>พรหมทัตตมาณพ</B>อันเตวาสิกของ<B>สุปปิยปริพาชก</B> กล่าวชมพระ
|
|
11,0003,010,พุทธเจ้า ชมพระธรรม หรือชมพระสงฆ์ โดยอเนกปริยาย อาจารย์
|
|
11,0003,011,และอันเตวาสิกทั้งสองนี้ มีถ้อยคำเป็นข้าศึกแก่กันและกันโดยตรงฉะนี้
|
|
11,0003,012,เดินตาม<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>และภิกษุสงฆ์ไปข้างหลัง ๆ พระเจ้าข้า เรื่อง
|
|
11,0003,013,นี้แล ที่พวกข้าพระองค์พูดค้างไว้ พอดีพระองค์เสด็จมาถึง
|
|
11,0003,014,<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B> ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย คนเหล่าอื่น
|
|
11,0003,015,จะพึงกล่าวติเรา ติพระธรรม หรือติพระสงฆ์ ก็ตาม เธอทั้งหลายไม่
|
|
11,0003,016,ควรทำความอาฆาต โทมนัส แค้นใจในคนเหล่านั้น. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
|
|
11,0003,017,คนเหล่าอื่นพึงกล่าวติเรา ติพระธรรม ติพระสงฆ์ ก็ตาม ถ้าเธอทั้งหลาย
|
|
11,0003,018,จักขุ่นเคือง หรือจักน้อยใจในคนเหล่านั้น ด้วยเหตุนั้น อันตรายพึงมี
|
|
11,0003,019,แก่เธอทั้งหลายนี่แหละ. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย คนเหล่าอื่นพึงกล่าว
|
|
11,0003,020,ติเรา ติพระธรรม หรือติพระสงฆ์ ก็ตาม ถ้าเธอทั้งหลายจักขุ่นเคือง
|
|
11,0003,021,หรือจักน้อยใจในคนเหล่านั้น เธอทั้งหลายพึงรู้คำที่เป็นสุภาษิต ของคน
|
|
11,0003,022,เหล่าอื่นได้ละหรือ. ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า ข้อนั้นหามิได้พระเจ้าข้า.
|
|
|