|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
06,0050,001,<H1>พระปัญจวัคคีย์ทูลขอบรรพชาอุปสมบท</H1>
|
|
06,0050,002,[๑๘] ครั้งนั้น ท่านพระอัญญาโกณฑัญญะ ได้เห็นธรรมแล้ว ได้
|
|
06,0050,003,บรรลุธรรมแล้ว ได้รู้ธรรมแจ่มแจ้งแล้ว มีธรรมอันหยั่งลงแล้ว ข้ามความ
|
|
06,0050,004,สงสัยได้แล้ว ปราศจากถ้อยคำแสดงความสงสัย ถึงความเป็นผู้แกล้วกล้า ไม่
|
|
06,0050,005,ต้องเชื่อผู้อื่นในคำสอนของพระศาสดา ได้ทูลคำนี้ต่อพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า
|
|
06,0050,006,ขอข้าพระองค์พึงได้บรรพชา พึงได้อุปสมบทในสำนักพระผู้มีพระภาคเจ้า
|
|
06,0050,007,พระพุทธเจ้าข้า.
|
|
06,0050,008,พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า เธอจงเป็นภิกษุมาเถิด ดังนี้ แล้วตรัสต่อ
|
|
06,0050,009,ไปว่า ธรรมอันเรากล่าวดีแล้ว เธอจงประพฤติพรหมจรรย์ เพื่อทำที่สุดทุกข์
|
|
06,0050,010,โดยชอบเถิด.
|
|
06,0050,011,พระวาจานั้นแล ได้เป็นอุปสมบทของท่านผู้มีอายุนั้น.
|
|
06,0050,012,[๑๙] ครั้นต่อมา พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงประทานโอวาทสั่งสอน
|
|
06,0050,013,ภิกษุทั้งหลายที่เหลือจากนั้นด้วยธรรมีกถา เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าทรง
|
|
06,0050,014,ประทานโอวาทสั่งสอนด้วยธรรมีกถาอยู่ ดวงตาเห็นธรรมปราศจากธุลี ปราศ-
|
|
06,0050,015,จากมลทิน ได้เกิดขึ้นแก่ท่านพระวัปปะและท่านพระภัททิยะว่า สิ่งใดสิ่งหนึ่ง
|
|
06,0050,016,มีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นทั้งมวลมีความดับเป็นธรรมดา ท่านทั้งสอง
|
|
06,0050,017,นั้น ได้เห็นธรรมแล้ว ได้บรรลุธรรมแล้ว ได้รู้ธรรมแจ่มแจ้งแล้ว มีธรรม
|
|
06,0050,018,อันหยั่งลงแล้ว ข้ามความสงสัยได้แล้ว ปราศจากถ้อยคำแสดงความสงสัย ถึง
|
|
06,0050,019,ความเป็นผู้แกล้วกล้า ไม่ต้องเชื่อผู้อื่นในคำสอนของพระศาสดา ได้ทูลคำนี้ต่อ
|
|
06,0050,020,พระผู้มีพระภาคเจ้าว่า ขอข้าพระองค์ทั้งสองพึงได้บรรพชา พึงได้อุปสมบท
|
|
06,0050,021,ในสำนักพระผู้มีพระภาคเจ้า พระพุทธเจ้าข้า.
|
|
|