| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 06,0021,001,เศียรสถิตอยู่ด้วยหวังใจว่า ความร้อน อย่าเบียดเบียนพระผู้มีพระภาคเจ้า | |
| 06,0021,002,สัมผัสแห่งเหลือบ ยุง ลม แดด และสัตว์เลื้อยคลาน อย่าเบียดเบียนพระ | |
| 06,0021,003,ผู้มีพระภาคเจ้า ครั้นล่วง ๗ วัน มุจจลินทนาคราชรู้ว่า อากาศปลอดโปร่ง | |
| 06,0021,004,ปราศจากฝนแล้ว จึงคลายขนดจากพระกายของพระผู้มีพระภาคเจ้า จำแลงรูป | |
| 06,0021,005,ของตนเป็นเพศมาณพ ได้ยืนประคองอัญชลีถวายมันสการพระผู้มีพระภาค | |
| 06,0021,006,เจ้าทางเบื้องพระพักตร์พระผู้มีพระภาคเจ้า. | |
| 06,0021,007,ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทราบเนื้อความนั้นแล้ว จึงทรง | |
| 06,0021,008,เปล่งอุทานนี้ในเวลานั้น ว่าดังนี้:- | |
| 06,0021,009,<H2>พุทธอุทานกถา</H2> | |
| 06,0021,010,<B>ความสงัดเป็นสุขของบุคคลผู้สันโดษ | |
| 06,0021,011,มีธรรมปรากฏแล้ว เห็นอยู่ ความไม่พยาบาท | |
| 06,0021,012,คือความสำรวมในสัตว์ทั้งหลาย เป็นสุขใน | |
| 06,0021,013,โลก ความปราศจากกำหนัด คือความล่วง | |
| 06,0021,014,กามทั้งหลายเสียได้ เป็นสุขในโลก การกำ | |
| 06,0021,015,จัดอัสมิมานะเสียได้นั้นแล เป็นสุขอย่างยิ่ง.</B> | |
| 06,0021,016,<I>มุจจลินทกถา จบ</I> | |