|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
06,0006,001,<H2>ปฏิจจสมุปบาท ปฏิโลม</H2>
|
|
06,0006,002,อนึ่ง เพราะอวิชชานั่นแหละดับโดยไม่เหลือ ด้วยมรรคคือวิราคะ
|
|
06,0006,003,สังขาร จึงดับ
|
|
06,0006,004,<B>เพราะสังขารดับ วิญญาณจึงดับ
|
|
06,0006,005,เพราะวิญญาณดับ นามรูปจึงดับ
|
|
06,0006,006,เพราะนามรูปดับ สฬายตนะจึงดับ
|
|
06,0006,007,เพราะสฬายตนะดับ ผัสสะจึงดับ
|
|
06,0006,008,เพราะผัสสะดับ เวทนาจึงดับ
|
|
06,0006,009,เพราะเวทนาดับ ตัณหาจึงดับ
|
|
06,0006,010,เพราะตัณหาดับ อุปาทานจึงดับ
|
|
06,0006,011,เพราะอุปาทานดับ ภพจึงดับ
|
|
06,0006,012,เพราะภพดับ ชาติจึงดับ
|
|
06,0006,013,เพราะชาติดับ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ
|
|
06,0006,014,ทุกข์ โทมนัส อุปายาส จึงดับ.</B>
|
|
06,0006,015,เป็นอันว่ากองทุกข์ทั้งมวลนั่นย่อมดับ ด้วยประการฉะนี้.
|
|
06,0006,016,ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทราบเนื้อความนั้นแล้ว จึงทรง
|
|
06,0006,017,เปล่งอุทานนี้ในเวลานั้น ว่าดังนี้:-
|
|
06,0006,018,<H1>พุทธอุทานคาถาที่ ๓</H1>
|
|
06,0006,019,<B>เมื่อใดแล ธรรมทั้งหลาย ปรากฏ
|
|
06,0006,020,แก่พราหมณ์ ผู้มีเพียรเพ่งอยู่ เมื่อนั้น
|
|
06,0006,021,พราหมณ์นั้น ย่อมกำจัดมารและเสนาเสียได้
|
|
06,0006,022,ดุจพระอาทิตย์อุทัยทำอากาศให้สว่าง ฉะนั้น.</B>
|
|
06,0006,023,<I>โพธิกถา จบ</I>
|
|
|