| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 05,0032,001,ที่ชื่อว่า <B>มีความกำหนัด</B> คือ มีความยินดียิ่ง มีความเพ่งเล็ง มี | |
| 05,0032,002,จิตปฏิพัทธ์. | |
| 05,0032,003,ที่ชื่อว่า <B>ผู้กำหนัด</B> คือ กำหนัดนักแล้ว มีความเพ่งเล็ง มีจิต | |
| 05,0032,004,ปฏิพัทธ์. | |
| 05,0032,005,ที่ชื่อว่า <B>บุรุษบุคคล</B> ได้แก่มนุษย์ผู้ชาย ไม่ใช่ยักษ์ผู้ชาย ไม่ใช่ | |
| 05,0032,006,เปรตผู้ชาย ไม่ใช่สัตว์ดิรัจฉานตัวผู้ เป็นผู้รู้ความ เป็นผู้สามารถเพื่อถึงความ | |
| 05,0032,007,เคล้าคลึงด้วยกาย. | |
| 05,0032,008,บทว่า <B>ยินดีการจับมือก็ดี</B> ความว่า ที่ชื่อว่า มือ กำหนดตั้งแต่ | |
| 05,0032,009,ข้อศอกถึงปลายเล็บ ภิกษุณียินดีการจับอวัยวะเหนือรากขวัญขึ้นไป ใต้เข่าลง | |
| 05,0032,010,มา เพื่อประสงค์จะเสพอสัทธรรมนั่น ต้องอาบัติถุลลัจจัย. | |
| 05,0032,011,บทว่า <B>ยินดีการจับชายผ้าสังฆาฏิก็ดี</B> คือ ยินดีการจับผ้านุ่งก็ดี | |
| 05,0032,012,ผ้าห่มก็ดี เพื่อประสงค์จะเสพอสัทธรรมนั่น ต้องอาบัติถุลลัจจัย. | |
| 05,0032,013,บทว่า <B>ยินด้วยก็ดี</B> ความว่า ยืนอยู่ในระยะช่วงมือของบุรุษ เพื่อ | |
| 05,0032,014,ประสงค์จะเสพอสัทธรรมนั่น ต้องอาบัติถุลลัจจัย. | |
| 05,0032,015,บทว่า <B>สนทนาด้วยก็ดี</B> ความว่า ยืนพูดอยู่ในระยะช่วงมือของ | |
| 05,0032,016,บุรุษ เพื่อประสงค์จะเสพอสัทธรรมนั่น ต้องอาบัติถุลลัจจัย. | |
| 05,0032,017,บทว่า <B>ไปสู่ที่นัดแนะกันก็ดี</B> ความว่า บุรุษพูดนัดว่า โปรดมา | |
| 05,0032,018,สู่สถานที่ชื่อนี้ ดังนี้ ภิกษุณีไปเพื่อประสงค์จะเสพอสัทธรรมนั่น ต้องอาบัติ | |
| 05,0032,019,ทุกกฏทุก ๆ ก้าว พอย่างเข้าระยะช่วงมือของบุรุษ ต้องอาบัติถุลลัจจัย. | |
| 05,0032,020,บทว่า <B>ยินดีการที่บุรุษมาหาตามนัดก็ดี</B> ความว่า ยินดีการมา | |
| 05,0032,021,ตามนัดของบุรุษ เพื่อประสงค์จะเสพอสัทธรรมนั่น ต้องอาบัติทุกกฏ พอ | |
| 05,0032,022,ย่างเข้าระยะช่วงมือ ต้องอาบัติถุลลัจจัย. | |