| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 05,0028,001,<H1> อรรถกถาปาราชิกสิกขาบทที่ ๓</H1> | |
| 05,0028,002,วินิจฉัยในปาราชิกสิกขาบทที่ ๓ พึงทราบดังนี้ :- | |
| 05,0028,003,<B>แก้อรรถปาฐะบางตอนในปาราชิกสิกขาบทที่ ๓</B> | |
| 05,0028,004,บทว่า <B>ธมฺเมน</B> ได้แก่ ตามวัตถุที่เป็นจริง. | |
| 05,0028,005,บทว่า <B>วินเยน</B> ได้แก่ โจทแล้วให้ ๆ การ. ก็บทภาชนะแห่งสองบท | |
| 05,0028,006,ว่า <B>ธมฺเมน วินเยน</B> นั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ เพื่อทรงแสดงเพียง | |
| 05,0028,007,อธิบายนี้ว่า ผู้ที่ถูกสงฆ์ยกวัตรตามธรรมดาตามวินัย เป็นผู้ถูกยกวัตรชอบแล้ว . | |
| 05,0028,008,บทว่า <B>สตฺถุ สาสเนน</B> ได้แก่ โดยญัตติสัมปทาและอนุสาวนา- | |
| 05,0028,009,สัมปทา. แต่ในบทภาชนะแห่งบทว่า <B>สตฺถุ สาสเนน</B> นั้น ตรัสเพียงคำ | |
| 05,0028,010,ไวพจน์เท่านั้นว่า โดยชินศาสน์ คือ โดยพุทธศาสน์. | |
| 05,0028,011,ในคำว่า <B>สงฺฆํ วา คณํ วา</B> เป็นต้น มีวินิฉัยดังนี้ :- ไม่เชื่อ คือ | |
| 05,0028,012,ไม่ประพฤติตามสงฆ์ผู้ซึ่งทำกรรม คณะ คือ บุคคลมากคน หรือบุคคลคน | |
| 05,0028,013,เดียวผู้นับเนื่องในสงฆ์นั้น หรือกรรมนั้น อธิบายว่า ไม่ยังความเอื้อเฟื้อให้ | |
| 05,0028,014,เกิดขึ้นในสงฆ์เป็นต้นนั้น . | |
| 05,0028,015,ในคำว่า <B>สมานสํวาสกา ภิกฺขู วุจฺจนฺติ สหายา โส เตหิ สทฺธึ | |
| 05,0028,016,นตฺถิ </B> นี้ มีวินิจฉัยดังนี้ :- ธรรมนี้ คือ กรรมอย่างเดียวกัน อุเทศอย่างเดียว | |
| 05,0028,017,กัน ความเป็นผู้มีสิกขาเสมอกัน ชื่อว่า สังวาสก่อน. สังวาสแห่งภิกษุเหล่า | |
| 05,0028,018,นั้นเสมอกัน; เหตุนั้น ภิกษุเหล่านั้นจึงชื่อว่ามีสังวาสเสมอกัน. ภิกษุทั้งหลาย. | |
| 05,0028,019,เห็นปานนี้ ตรัสเรียกว่า สหาย เพราะมีภาวะที่เป็นไปร่วมกันในสังวาสนั้น | |
| 05,0028,020,แห่งภิกษุ. | |