| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 04,0021,001,ข้อว่า <B>อวชานิตฺวา ปฏิชานาติ</B> มีความว่า พระหัตถกะนั้น | |
| 04,0021,002,กำหนดโทษบางอย่างในคำพูดของตนได้ ถลากไถลไปว่า นี้ไม่ใช่คำพูดของเรา | |
| 04,0021,003,เมื่อพูดไป ๆ สังเกตได้ว่าไม่มีโทษ แล้วยอมรับว่า นี้ เป็นคำพูดของเราละ. | |
| 04,0021,004,ข้อว่า <B>ปฏิชานิตฺวา อวชานาติ</B> มีความว่า ท่านเมื่อกำหนดอานิสงส์ | |
| 04,0021,005,ในคำพูดบางอย่างได้ ก็ยอมรับว่า นี้ เป็นคำพูดของเรา เมื่อพูดต่อไปอีก | |
| 04,0021,006,กำหนดโทษในถ้อยคำนั้นได้ ก็ถลากไถลไปว่า นี้ ไม่ใช่คำพูดของเรา ดังนี้. | |
| 04,0021,007,ข้อว่า <B>อญฺเญนญฺํ ปฏิจรติ</B> มีความว่า ย่อมกลบเกลื่อน คือ | |
| 04,0021,008,ย่อมปกปิด ได้แก่ ทับถมเหตุอย่างหนึ่ง ด้วยเหตุอย่างหนึ่ง คือ กล่าวเหตุว่า | |
| 04,0021,009,รูปไม่เที่ยง เพราะเป็นของพึงรู้ได้ แล้วกลับกล่าวเหตุเป็นต้นว่า เพราะมี | |
| 04,0021,010,ความเกิดเป็นธรรมดา. | |
| 04,0021,011,แต่ในกุรุนที ท่านกล่าวว่า ย่อมพูดเรื่องอื่นเป็นอันมาก เพราะเหตุ | |
| 04,0021,012,ที่จะปกปิดปฏิญญาและความถลากไถลนั่น. | |
| 04,0021,013,ในคำว่า <B>เอตสฺส</B> เป็นต้นนั้น มีอธิบายดังต่อไปนี้ว่า เธอย่อม | |
| 04,0021,014,กล่าวคำเป็นอันมากมีอาทิอย่างนี้ว่า ใครกล่าว ? กล่าวว่าอย่างไร ? กล่าวที่ไหน ? | |
| 04,0021,015,ดังนี้ เพื่อปกปิดคำปฏิญญาและคำถลากไถลนั้น. | |
| 04,0021,016,ในมหาอรรถกถา ท่านกล่าวไว้อีกว่า ถลากไถลแล้วปฏิญาณ และ | |
| 04,0021,017,ปฏิญาณแล้วถลากไถล นั่นแหละ ชื่อว่า กลบเกลื่อนเรื่องอื่นด้วยเรื่องอื่น. | |
| 04,0021,018,สองบทว่า <B>สมฺปชานมุสา ภาสติ</B> ได้แก่ กล่าวเท็จทั้งที่รู้อยู่. | |
| 04,0021,019,หลายบทว่า <B>สงฺเกตํ กตฺวา วิสํวาเทติ</B> มีความว่า ทำการนัดหมายว่า | |
| 04,0021,020,การโต้วาทะ จงมีในประเทศชื่อโน้น ในบรรดากาลมีปุเรภัตเป็นต้น ชื่อโน้น | |
| 04,0021,021,ดังนี้ แล้วไปก่อน หรือหลังจากเวลาที่ตนนัดหมายไว้ แล้วกล่าวว่า จงดูเอาเถิด | |
| 04,0021,022,ผู้เจริญ ! พวกเดียรถีย์ ไม่มาแล้ว แพ้แล้ว ดังนี้ หลีกไปเสีย. | |