| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 04,0020,001,<h1> ขุททกกัณฑวรรณนา</h1> | |
| 04,0020,002,<B>ขุททกสิกขาบทเหล่าใด สงเคราะห์ | |
| 04,0020,003,ตามวรรคเป็น ๙ วรรค ประดิษฐานอยู่ด้วยดี | |
| 04,0020,004,แล้ว บัดนี้ จะมีการพรรณนาสิกขาบท | |
| 04,0020,005,เหล่านั้น ดังต่อไปนี้:-</B> | |
| 04,0020,006,<h1>ปาจิตตีย์ มุสาวาทวรรคที่ ๑</h1> | |
| 04,0020,007,<h1>มุสาวาทสิขาบทที่ ๑</h1> | |
| 04,0020,008,บรรดาวรรค ๙ เหล่านั้น (บรรดาขุททกสิกิขาบทเหล่านั้น) พึงทราบ | |
| 04,0020,009,วินิจฉัยในสิกขาบทที่ ๑ แห่งมุสาวาทวรรดูก่อน. | |
| 04,0020,010,<h2>[แก้อรรถปฐมบัญญัติเรื่องพระหัตถกะ]</h2> | |
| 04,0020,011,คำว่า <B>หตฺถโก</B> เป็นชื่อของพระเถระนั้น. บุตรของพวกเจ้าศากยะ | |
| 04,0020,012,ชื่อว่าศากยบุตร. ได้ยินว่า ในครั้งพุทธกาล บุรุษแปดหมื่นคน ได้ออกบวช | |
| 04,0020,013,จากศากยตระกูล. ท่านพระหัตถกะนั้น เป็นคนใดคนหนึ่ง บรรดาบุรุษ | |
| 04,0020,014,แปดหมื่นคนนั้น. | |
| 04,0020,015,บทว่า <B>วาทกฺขิตฺโต</B> มีความว่า ถูกคำพูดที่ตนกำหนดไว้อย่างนี้ว่า | |
| 04,0020,016,เราจักกระทำวาทะ (ทำการโต้วาทะกัน) ซัดไป คือ ผลักไป อธิบายว่า ดันไป | |
| 04,0020,017,คือ ส่งไปสู่สำนักของพวกปรวาที. อีกอย่างหนึ่ง ท่านพระหัตถกะนั้น ถูกจิต | |
| 04,0020,018,ของตนซัดไปในวาทะ. ย่อมปรากฏในสถานที่ซึ่งมีการโต้วาทะกันทุกครั้งไป. | |
| 04,0020,019,แม้เพราะเหตุนั้น ท่านจึงชื่อว่าถูกซัดไปในวาทะ (เป็นคนพูดสับปลับ). | |